صبحی در تاریکی

روزهای زندگی می‌گذرند و هر روز به‌امید روزی بهتر سپری می‌شود. چگونه روزگاری در انتظار ماست؟ و موفقیت در انتظار توست، تویی که صبر را چرخ‌های زندگی‌ات کردی و امید را سایبان راستین راه بی‌هموارت و تلاش را سرلوحه‌ی کردارت و چه خوب است انسانیت، انسانیتی که فرق ما را با بقیه‌ی مخلوقات نمایان می‌کند و آن سایبان سبز الهی که در انتظار توست، بارانی از رحمت بر تو می‌بارد و بخشایشی از آسمان، آسمان مال توست و تو برای زمین، زمین برای تو آفریده شده است که خوب زندگی کنی و از باران، محبتی از جنس آسمان به وجود آوری که مایه‌ی رمز آلودی آفرینش رنگارنگ از زیبایی‌هاست.

فروزان شدن خورشید در بامدادی دیگر، بامدادی دوباره در وجودت میدمد و وجود تو را سرآغاز زندگی دوباره می‌کند و می رود تا اوج، می‌رود تا به آسمان و بارانی دوباره می‌رسد و قاصدک خبری می آورد، خبری از زندگی تو و امروز آغاز می گردد، آواز پرندگان گوش‌ها را نوازش می دهد و سرنوشت به انتخاب هر کس تعیین می شود. غنچه‌ها گل می شوند و باران می بارد و مهر ایزدی همراه تو و چشمه‌های روشن در دوقدمی توست و تو باید آن را بیابی و به آن برسی و خوشبختی را در چشمه‌های پنهان پیدا کنی و این خوشبختی برای هر کس رنگ و بویی ویژه دارد و چه زیباست زمانی که انسان به دنبال چشمه‌های گمشده‌ ی خود می گردد و چه شیرین است کوشش، کوششی که برای دست‌یابی به چشمه‌های روشن زندگی است.