خط انتقال معارف

اگر در میان سطرهایش شاهدی بر نسل دور و برمان باشیم و ببینیم که فرزندانمان چه قدر از ما فاصله دارند. گرچه شاید بیش از اندازه متوقع هستند ولی حق دارند از ریاکاری و سالوس بزرگترهایشان دلزده باشند.
جوانانی که در دامان ما بزرگ شده اند و بچه های خود ما هستند، چرا با احساس ما، معرفت ما و با اعتقاد ما گره نخورده اند و با اشک ها و لبخند های ما بیگانه هستند؟
چه چیزی در ما آمده که فرزند ما از ما بیگانه شده است؟
آیا می توان آنها را تحقیر و حذف و رد کرد یا باید به آنها رسید؟ حال با چه زبانی و چه کیفیتی؟ این ها مطالبی است که در کتاب «خط انتقال معارف» از آن گفتگو شده است.