تمدن و ناکامی هایش

فروید در این کتاب با ارائه‌ی تئوری "سایق مرگ" به این مساله می‌پردازد که تمدن با اعمال تحریفاتی بر سایق پرخاشگری ذاتی و درونی افراد بار سنگین عذاب وجدان را صرفا بر دوش آنان می‌اندازد.
درباره کتاب
کتاب «تمدن و ناکامی‌هایش» نوشته زیگموند فروید (1856-1939)، عصب‌شناس اتریشی است، که به عنوان پدر علم روانکاوی شناخته می‌شود.
این کتاب فروید، که در حکم فلسفه اجتماعی اوست، بر پایه دستاوردهای او در روان‌کاوی و مطالعه حیات جنسی بشر تدوین گردیده است.
فروید در این رساله می‌کوشد روایتی از چگونگی تکوین فرهنگ تمدن را پیش روی مخاطبان قرار دهد. این روایت ناظر است به ساز و کار سرکوب گرانه‌ای که در بطن فرآیند رشد فرهنگ، دست اندر کار سرکوفتن و واپس راندن غرایز بشر است.
در نظر فروید، تاریخ انسان، تاریخ سرکوب است. وی با جست و جو در صور اصلی تجلی فرهنگ، یعنی دین و اخلاق و تا اندازه‌ای هنر، بر آن است شیوه‌ها و اشکال بروز این ماهیت سرکوب‌گرانه را بیابد. به عقیده او تفکر انتقادی و تحلیلی خرد جمعی بشر که منجر به تمدن سازی و حرکت جوامع به سوی پیشرفت و ‌تمدن آفرینی می شود، با ابزار دین عقیم خواهد شد و این مایه قدرت و توانایی بشر از کار خواهد افتاد و جای آن را ‌اندیشه‌ها‌ی دینی خواهد گرفت که به زعم او با پیشرفت و تمدن سازی تناسبی ندارد.‌
در مقدمه کتاب «تمدن و ناکامی‌هایش» می‌خوانیم:
« حقیقت این است که مردمان در گروه‌ها، جوامع و اجتماعات گوناگون می‌کوشند اندیشه‌ای را به‌عنوان خدا پرورش دهند و این اندیشه را حاکم بر حیات جمعی خود کنند. این روح جمعی یا این توهم اجتماعی باعث می‌شود که بشر در آزادگی خود احساس امنیت کند و امیال و خواسته‌های درونی خود را فرافکنی نماید. پس اساس دین، نوعی توهم برای گریز از نیروهای قهار و غلبه کننده بر انسان است.
از نظر فروید تفکر انتقادی و تحلیلی خرد جمعی بشر که منجر به تمدن‌سازی و حرکت جوامع به سوی پیشرفت و تمدن آفرینی می‌شود، با ابزار دین عقیم خواهد شد و این مایه قدر و توانایی بشر از کار خواهاد افتاد و جای آن را اندیشه‌های دینی خواهد گرفت که به زعم او با پیشرفت و تمدن‌سازی تناسبی ندارد».