ادله قرآنی و روایی در پاسخ به شبهۀ غلو در ادعیه و زیارت

ادعیه و زیارات صادره از پیشوایان معصوم (ع)، دریایی از معارف ناب الهی را دربردارند که بعد از قرآن کریم، مطمئن ترین منبع دریافت تعالیم عالیه اسلام میباشند و به عبارتی از ویژگی ها و ذخایر علمی مکتب شیعه؛ متون زیارات و ادعیه است که اسرار ناگفته بسیاری را در دل خود جای داده اند و دارای محتوای بسیار عمیق و دقیق فردی و اجتماعی، معرفتی و اخلاقی و... است. معصومین (ع) به دلیل آنکه جمال وحی یعنی قرآن اند، همواره به تعلیم و تربیت پیروان حق و بیان حق و معارف دین همت داشتند، ازاینرو در قالب دعا و زیارت ماثوره مباحثی در توحید و صفات الهی، نبوت و پیامبرشناسی، امامت و رهبری و معارف اخلاقی را بیان کرده اند، که هر یک دریایی از گوهر و مروارید ناب اند، است که در واقع توصیف بلند و بلیغی (زیارت جامعه کبیره) ، از جمله زیارات است از جوانب گوناگون اصل امامت و رکن ولایت، که از نظر شیعه استمرار دین،منوط به اعتقاد و تمسک به این اصل است. در این زیارت، به تمام آموزه های شیعی به زبانی فصیح اشاره شده و اهل بیت پیامبر(ع) جانشینان بر حق وی وصف شده اند و همچنین نحوه ارتباط ائمه با پیامبر اکرم (ص) و برشمردن مقامات علمی و اخلاقی و سیاسی ائمه، اسوه بودن آنان، ارتباط امامت و توحید، رابطه امام شناسی با خداشناسی و از دیگر مباحث مطرح در این زیارت است و همچنین عصمت اهل بیت (ع)، یکپارچگی خلقت ایشان، تولی و تبری و رجعت و تسلیم و... بیان شده است، و به عبارتی در این زیارت فضائل امامان به زبانی فصیح و در پیوند با قرآن و سنت به بهترین وجه بیان شده است. که به عبارتی منشور و آیین نامه مرزهای عقیدتی (زیارت عاشورا) و همچنین شیعه است و دارای مفاهیم بلند و در بردارنده ارکان اعتقادی تشیع است، زیارتنامه ای که در واقع صحیفه ای است مختصر؛ اما کامل از دیدگاه اسلام شناسی، امام شناسی، انسان شناسی، معرفت شناسی، جامعه شناسی و... در این زیارت انسان با عالیترین مضامین معارف الهی را در شناخت ائمه معصومین(ع) به ویژه امام حسین(ع) و نیز شناخت رابطه وجودی مردم با ائمه معصومین(ع) را به خوبی بیان میکند. که به عبارتی دعا و درخواست حاجت از درگاه خداوند است؛ و «دعای توسل» که به عبارتی دعا و درخواست حاجت از درگاه خداوند است با این ویژگی که هنگام دعا، خدا را به حق چهارده معصوم قسم میدهیم و از او میخواهیم که به حق آنان، حاجت و دعای ما را برآورده سازد. چنین درخواستی،نشان «مقام اولیای الهی» نزد خداوند است و هیچگونه منافاتی با توحید ندارد.