غلو از دیدگاه تشیع

غلو درلغت یعنی افراط و زیاده روی و دراصطلاح یعنی تجاوزاز عقیده صحیح درباره ائمه اطهار علیهم السلام و پیشوایان دینی به گونه ای که انان راازحدخودبالابرده مقام ومرتبه ای که دارای ان نیستند ،به انها نسبت دهند و به ان معتقد شوند.
غلو سابقه دیرینه ای دارد در تمام ادیان و اعتقادات بوده.
در قران کریم ایاتی هست که نهی غلو کرده است.و ناپسند خوانده است.
عوامل و اسباب غلو:
1٫موضع عکس العمل
2٫ضعف خداشناسی
3٫توجیه عقیده
4٫جهل و نااگاهی
5٫تحریک دشمنان و معاندان اسلام
6٫دوست داری و عاشقی مفرط
7٫شیادی رندان
8٫زمینه سازی حهت پذیرش غلو
9٫احساسات افراطی بدون منطق و استدلال
از جمله عقاید غلات ها :تناسخ ،تشبیه،حلول و تفویض قائلند.
پیشوایان تشیع وخلفاءواقعی و جانشینان برحق پیامبر اکرم (ص)هستند؛اینان که تنها عالمان واقعی به قران کریم و پیروان واقعی سیره وسنت حضرت رسول(ص)بوده اند از همان آغازین روزهای صدراسلام مبارزه باغلو راتاکید داشته وعامل به ان بوده اند.
پیامبر اکرم(ص)می فرمایند:
دوگروه از امت من ،نصیبی ازاسلام ندارند،کسانی که بااهل بیت من علم جنگ برافرازندو دیگری که در دین خداغلو کنند و از دین بیرون روند.
این کتاب دارای دو بخش می باشد:
بخش 1٫شناخت غلو.
فصل اول:کلیات
فصل دوم:عوامل و اسباب غلو
فصل سوم:عقاید غلات
بخش2٫غلو و تشیع.
فصل اول:غلات منتسب به تشیع
فصل دوم:غلو ازدیدگاه تشیع.