ده نماد صد نشان (جلد دوم): حیوانات وحشی

کتاب ده نماد صد نشان 2: حیوانات وحشی به قلم پدرام حکیم زاده و حیدر شجاعی، جلد دوم از مجموعه ده نماد صد نشان است که در آن به نمادشناسی و جنبه‌های سمبولیک حیوانات وحشی پرداخته شده.

این کتاب ابعاد مختلف هر نماد و انتخاب بهترین لوگوها، از میان صدها لوگوی طراحی شده در جهان را به طراحان معرفی کرده و با همین امر آن‌ها را در رسیدن به مقصدشان یاری می‌کند. طراحان باید ابعاد مختلف سمبلیک نمادها را مورد مطالعه قرار دهند تا طراحی آرم یا لوگوی حرفه‌ای تری را داشته باشند.

در این نوع طراحی‌ها «سطح» اهمیت ویژه‌ای دارد. لوگو‌های موفق جهان معمولا با یکی از سه سطح اصلی یعنی دایره، مربع و یا مثلث ساخته شده‌اند. برای طراحی لوگوهای حیوانی یا از شکل کلی آن حیوان و یا از بخشی از آن حیوان که معمولا سر آن است استفاده می‌شود. حیوان می‌تواند از رو به رو، سه رخ و یا نیمرخ طراحی شود که هر کدام بیان متفاوتی دارند.

شکلی که دارای دو بعد باشد سطح نامیده می‌شود. همچنین روی چیزها را نیز سطح می‌گویند در طبیعت و در پیرامون ما سطوح با اشکال متنوع و حالت‌های مختلفی وجود دارند. سطح چیزها در طبیعت گاهی به صورت هموار و گاه ناهموار و دارای بافت‌ها و نقش‌های مختلفی است. همه‌ سطح‌ها از سه شکل هندسی دایره، مربع، مثلث یا ترکیبی از آن‌ها به وجود می‌آیند.

در بخشی از کتاب ده نماد صد نشان 2 می‌خوانیم:

بعضی ازنویسندگان می‌گویند لازمه ارتباط حقیقی این است که فرستنده به پیامی که می‌فرستد آگاه باشد و تصمیم به فرستادن آن بگیرد و دیگری موفق شود که آن رادریافت کند. اما وقتی ما نکات باریک رفتار غیر کلامی خود را با سایرین در نظر می‌گیریم، ‌می‌بینیم مشکلات ویژه‌ای بین ارادی و غیر ارادی، موفق و ناموفق، هوشیار و غیر هوشیار ظاهر می‌شود. وقتی بازویمان را حرکت می‌دهیم به نسبت وقتی که صحبت می‌کنیم ‌، مشکل است بگوییم که آیا این کار را آگاهانه و با قصد انجام می‌دهیم و آیا اشخاص دیگر قوانین آن را می‌دانند و به درستی می‌فهمند یا خیر؟

یک نظر این است که رفتارهای غیر کلامی ما از این جهت به سه دسته تقسیم می‌شود. رفتارها ممکن است در یک حد بالای آگاهی طرح‌ریزی و انجام شود. بعضی رفتارهای غیر کلامی را بدون نیت انجام می‌دهیم و بعضی از آن‌ها نیز ممکن است بسیار عادی باشد به طوری که ما از آن آگاه نباشیم. این سوال که رفتار غیر کلامی چه معنایی دارد هنوز بسیار مورد توجه است. مادامی که رفتار ما با سایرین عادی است، ‌معنی آن دراحساس شخصی ماست. این ناشی از درک فردی ما از آن چیزی است که به نظر می‌رسد که اتفاق می‌افتد.

ارتباط فقط یک موضوع رفتاری بین شرکت کنندگان آن نیست آن چنان که لینگ خاطرنشان ساخته است که ما باید معنی‌های ذهنی مردم را نسبت به رفتار خودشان و رفتار دیگران در نظر بگیریم. نه آنکه بگوییم، «مقصود من آن است که آنچه من فکر می‌کنم تو فکر می‌کنی. یا حتی آنچه من فکر می‌کنم که تو فکر می‌کنی همان است که من فکر می‌کنم مقصود توست». بنابراین در هر پیام حداقل دو معنی وجود دارد. معنی فرستنده، معنی گیرنده و امکان ارتباط در باقیمانده است که انطباق پیدا کرده است.