یک کیلو ماه

پشت پنجره ی کوتاه شان،گلدان گذاشته بودند. از چند فرسخی هم معلوم بود
که گل های توی گلدان مصنوعی ست.گل ها،تازه و محکم ایستاده بودند و
برگ های سبزشان را به سوی خورشید روانه کرده بودند.گل های قرمز،
زیادی زیبا بودند. زیبایی شان به دل نمی نشست. زیبایی هم باید کمی عیب
داشته باشد. گل ها باید کمی سرشان خم باشد و روی برگ های سبزشان
هم،لک هایی از گذر فصل ها به جای مانده باشد.
“هوا اینقدر آلوده شده که چشم،چشم رو نمی بینه. مریم می گفت:از ماشی نها
استفاده نکنید. این بنزین ها اصلا سالم نیست.”