یک جفت چشم قهوه ای

«یک جفت چشم قهوه‌ای» رمان عاشقانه‌ای است به قلم فاطمه روانگرد. داستان روایت عاشقانه‌ای ایرانی است که به زبانی ساده بیان می‌شود. در بخشی از داستان می‌خوانیم:

«صدای ریحان است که بزرگ‌ترها را دعوت می‌کند روی زمین ننشینند. می‌گوید باعث شرمساری است. قربان کمال و شعور ریحان بروم. کاش رضا هم یک جور معرفت ریحان را داشت. دو روز بعد از اینکه هفتم آفاق را دادیم، سوگلی‌اش دستش را گرفت و تمام خستگی‌اش را گذاشت روی کول رضا و بعد با هم پرواز کردند بروند آنجایی که باید این دو سه روز می‌بودند! یعنی رضا اگر جایی غیر از فرانسه یا به قول آفاق، مادرم، آن سر دنیای جهنم دره، روزش را شب نمی‌کرد، نمی‌شد.. نمی‌شد!! دختر عمه‌ها آمده‌اند. دخترعموها آمده‌اند».