یادگاران - (کتاب رهنمون)

روزی که آمد، گریست و روزی که رفت، گریاند. بین این دو روز، بیست و هشت سال فاصله بود.کسی به یاد ندارد که او در این فاصله گریانده باشدش، هرچند خودش بسیار گریسته بود و هر که دیده بودش حتا برای یک بار حتما خنده هایش را به خاطر دارد.
عشق، روزگاری چند سایه به سایه دنبالش بود، تا این که برگشت،عشق را دید، در آغوش کشید و همراهش رفت تا آسمان.تصویری که این نوشت هها از محمدعلی رهنمون به دست م یدهد، شاید زیاد شبیه او نباشد، ولی هر چه هست، جزئی از چیزهایی است که از او مانده است.
«یادگاران » عنوان کتا بهایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال های جنگ را در قالب خاطره های بازنویسی شده ، برای آن ها که آن سا لها را ندیده اند، نشان بدهد.