گوهر مقصود

این اثر شرح کامل سفر وی به مشهد مقدس است. در این سفرنامه از مسائل اجتماعی، سیاسی، موضوعات روز و تاریخ باستان سخن رفته و از بیداد و برانگیخته شدن تجددخواهی انتقاد شده است. این اثر در مجموع نمونه‌ای جامع از مختصات زبانی و فکری ادبیات مشروطه را ارائه می‌دهد.