گلوله برفی که راه افتاد

کتاب گلوله برفی که راه افتاد نوشته جناب آقای سعید محمدی داستان زندگی چند دانش آموز پسر است که در مدرسه با هم شوخی می کنند و این آغازی است برای یک حادثه...

دروغ حفره ای است که انتها ندارد. دروغ اول مانند گلوله برفی است که از قله راه می افتد. اگر ادامه یابد منجر به دروغ های بعدی و بزرگ تر شدن این گلوله برفی می شود و در نهایت، باعث ویرانی بزرگی می شود. اما اگر در همان جا کتوقف شود خرابی کمتری دارد.

بخشی از کتاب:

اتفاقی که افتاده بود را نمی توانست باور کند. نفس عمیقی کشید و خودش را به لبه ی ساختمان کشاند. به پایین که نگاه کرد، بدن بی جان عرفان را دید که یک پایش زیرش تا شده بود و به پهلو روی زمین افتاده بود. سریع بلند شد. نمی دانست چه کند. هزار جور فکر و خیال به سرش زد. حتما کارش تمام شده است. شاید فقط بیهوش شده باشد. اما چه کسی از سه متری روی زمین بیفتند، زنده می ماند؟ امکان ندارد. اگر به جرم قتل بگیرندش، کارش تمام است...