کودکان کار، معضلی بین المللی

کتاب کودکان کار، معضلی بین المللی نوشته محدثه نقی زاده و میلاد میوه یان، به بررسی اقدامات جهانی در راستای ممنوعیت کار کودکان در جهان و مسئولیت دولت ها در این راستا پرداخته است.

کودکان کارگر به کودکانی تلقی می‌شود که به طور پیاپی و مستدام به کار گرفته می‌شوند. کار کودک یک امر آشکار و حتی شاید یک پدیده‌ی در حال پیشرفت در دنیای اکنون است. شاید بتوان گفت کلیه کودکانی که کار می‌کنند با عدول از استاندارد‌های ملی و بین‌المللی و یا نقض آن‌ها مشغول به کار هستند، این مورد یک واقعیت به چشم دیده شده است.

بی‌پولی و نیاز مادی سبب اصلی کار کردن کودکان است. شرایط نامطلوب اجتماعی و اقتصادی کودکان را به کار کردن وادار می‌کند. این حالت اضطرار و نیاز مادی است که آنان را وامی‌دارد برای رهایی از بی‌پولی و کسب تکه نانی به کار بپردازند. عوامل دیگر نیز در جایگاه خود این عامل اصلی و علت اساسی را بیشتر می‌کند. برای مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- مهاجرت از شهر به روستا و نداشتن شغل ثابت سرپرست خانواده.
- نامطلب بودن وضع خانوادگی کودک به دلیل نبودن پدر یا بیماری، از کار افتادگی یا مرگ یکی از والدین، و یا موفق نشدن کودک در تحصیل.

واضح است که در مورد کودکان خانواده‌های بی‌پول اکثرا به دلیل فقر خانواده و عدم توانایی تحمل هزینه تحصیل کودکان، اشتغال ایشان به تحصیل سخت است، همچنین بی‌سوادی والدین نیز مشکلاتی در مسیر تحصیل کودک پدید می‌آورد و الگو و سرمشقی نامطلوب برای او است. در کشورهای پیشرفته از لحاظ مالی، بیشتر کودکان در کشاورزی و غالبا در کنار خانواده خارج از ساعات کلاس و در ایام تعطیل تابستان مشغول به کارند. علاوه بر کشاورزی کودکان و نوجوانان در فعالیت‌های بازرگانی به عنوان فروشنده یا توزیع کننده کالا و در کار هتل‌داری و رستوران مخصوصا در زمان تعطیلات و در مکانی که مسافر فراوان است به کار می‌پردازند.

آلبرت توماس نخستین مدیر دفتر بین‌المللی کار معتقد بود وضع نامطلوب کودکان خردسال مشغول به کار در کارهای ریسندگی و غیره و لزوم جلوگیری از آنان بیش از هر عامل دیگری انگیزه اقدامات نخستین و فعالیت‌های مربوط به ایجاد یک سازمان بین‌المللی بود که باعث به تاسیس سازمان بین‌المللی کار گردید.