کمک های اولیه زندگی معتادان

مینو رضایی در کتاب کمک‌های اولیه زندگی معتادان، راهکارهایی کاربردی برای کمک به خانواده‌هایی که عزیزشان گرفتار دام اعتیاد شده است، ارائه می‌دهد.
هر جا که یک معتاد هست، همیشه یک توانمندساز هم هست. معتادی که می‌کوشد تا روابط و عملکرد معقول و بهنجاری در جامعه داشته باشد، نمی‌تواند بی‌آنکه کسی او را یاری دهد، به این هدف دست یابد و اغلب بیش از یک توانمند‌ساز نیاز دارد تا بتواند کارش را از پیش ببرد. اگر این کتاب را برای خواندن انتخاب کرده‌اید، یعنی می‌دانید که مشکلی وجود دارد. وقتی لغت «توانمندسازی» را می‌بیینید، احساس گناه، درد و رنج، هراس و شرمساری همگی به یکباره وجودتان را فرا می‌گیرد.
در زندگی شما کسی هست که دوستش دارید. کسی که برایتان بسیار عزیز است اما مشکلی دارد. وقتی این کتاب را می‌خوانید، شخص خاصی به ذهن‌تان می‌آید. شخصی که برایتان ارزشمند است و شما به خاطرش رنج می‌کشید. مشکل اینجاست که فرد معتاد با اعتیادش آرام آرام و شاید نه خیلی آرام خودش را به کشتن می‌دهد؛ و همین، شما را می‌کشد.
شما دچار یک نوع جراحت عاطفی می‌شوید زیرا تمام آنچه را که اعتیاد از شما و فرد معتاد گرفته است یا خواهد گرفت را می‌توانید ببینید. اعتیاد شادی، سلامتی، آزادی و روابط سالم را از فرد معتاد می‌ورزد. معتادی که او را خیلی خوب می‌شناسید و می‌توانید تمامی خصوصیات و ویژگی‌های جالب و خوبی را که در او دوست دارید، لیست کنید. اما می‌بیند که دیگر آن فرد گذشته نیست. عوض شده است. گویی دیگر او را نمی‌شناسید. غیرقابل پیش‌بینی، دمدی مزاج، انزوا طلب و افسرده شده است. وقتی مصرف می‌کند آدم دیگر‌ی می‌شود.

این اثر یک کتاب دانشگاهی نیست که به مطالعه رفتارهای انسانی بپردازد. اگر اینطور بود به هیچ عنوان شما را جذب خودش نمی‌کرد. شما ناامید شده‌اید. هرکاری را که بلد بوده‌اید، انجام داده‌اید. بارها از دیگران تقاضا‌ی کمک کرده‌اید. زمان و انرژی زیادی را صرف کرده‌اید تا به او که دوستش دارید کمک کنید. اما هیچ کدام فایده‌ای نداشته است. این کتابچه می‌تواند زنگ بیدار‌ی شما باشد اگر بخواهید.
در این کتاب، شما یاد می‌گیرید که باید کمک‌های مالی به عزیزتان را متوقف کنید. تصور این امر برایتان ممکن است سخت باشد، اما یاد می‌گیرید که با فراهم کردن پول، سرپناه، اتومبیل، غذا و سایر چیزها، نمی‌گذارید او احساس کند که مسئول تصمیماتش خودش است. در این اثر گام‌های علمی برای متوقف ساختن چرخۀ مخرب توانمند‌سازی را فرا می‌گیریم.
از همه مهم‌تر اینکه، کتاب حاضر چارچوبی فراهم می‌کند تا بدانید که اگر می‌خواهید کمکی باشید برای عزیز‌ی که در نبرد زندگی اسیر شده است، باید از لحاظ عاطفی و روحی سالم باشید و هیچ یک از این‌ها ساده نیست، اگر‌ چه به نظر می‌رسد می‌توانید این کار را انجام دهید. اگر تلاش‌تان را کردید و پاسخ نگرفتید، زمان آن است که کار درست را انجام دهید. حتی اگر کار درست سخت‌ترین کاری باشد که در زندگی‌تان انجام داده‌اید. اکنون زمان آن است که رو‌ی ماسه‌ها یک خط بکشید.

در بخشی از کتاب کمک‌های اولیه زندگی معتادان می‌خوانیم:

بسیاری از همسران، رفتارهای نادرست و خطرناک را بنا به دلایلی که به نظر خوب می‌آید، تحمل می‌کنند. آن‌ها در تلاش برای حفظ خانواده، اغلب اختلالات خانواده را به نسل بعد منتقل می‌کنند. چرا که کودکان اتفاقات را نظارت می‌کنند و وقتی بزرگ شدند آن‌ها را تکرار می‌کنند. گاهی همسران احساس می‌کنند در تنگنا هستند. اگر معتادشان را از خانه بیرون کنند، در پیشگاه خدا احساس گناه می‌کنند و اگر به آن زندگی ادامه دهند، درمانده و درمعرض خطر خواهند بود. با این همه سناریوهای دیگری هم وجود دارد. ممکن است فکر کنید که ترک همسر معتادتان شاید مجبورش کند تا نادرستی راهش را متوجه شود و در پی اصلاح برآید.
اگر والدین یا فرزندان‌تان در معرض خطرات فیزیکی هستند یا دائما مورد تهدید قرار می‌گیرند، نباید در پیدا کردن یک جای امن برای آن‌ها تردید کنید. شاید دور کردن فرزندان‌تان از آشفتگی‌های زندگی با یک معتاد به آن‌ها کمک کند تا محیط سالم‌تری برای خود فراهم کنند. آن‌ها مجبور نیستند همان اشتباهات را تکرار کنند، اما اگر در آن محیط آشفته باقی بمانند، مجبور و محکوم به تکرار آن اشتباهات خواهند بود. گاهی معتاد عملا همسرش را وادر به تصمیم گیری می‌کند. و این انتظار به وجود می‌آید که همسر عاری از اعتیاد باید تصمیمات دشوار را بگیرد. این ناعادلانه است. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد، من به همسر می‌گویم که کارهای معتاد را خودش یک تصمیم بداند. معتاد، مواد را به زندگی‌اش ترجیح داده و این خودش یک تصمیم است.