کاهش علائم افسردگی

کتاب کاهش علائم افسردگی با استفاده از روش مرور خویشتن نوشتهٔ رضا پورحسین راه‌کاری جهت رهایی از افسردگی به شما نشان می‌دهد.
این کتاب، سعی می‌کند، ابتدا به لحاظ نظری، ارتباط بین نگرش و هشیاری انسان و پاسخ‌های عاطفی هیجانی او را تبیین کند؛ سپس روش درمانگری روانی مبتنی بر مرور خویشتن را به عنوان یک روش موثر در افزایش خودپنداشت، حرمت خود، خودآگاهی و کاهش افسردگی، به صورت عمل گرایانه توضیح دهد.
درباره‌ "خود" نظرات‌ زیادی‌ وجود دارد که‌ می‌توان‌ مجموعه آن‌ را به‌ عنوان‌ "روانشناسی‌ خود" قلمداد نمود. "خود" یکی از پایه‌های شخصیت است که در اغلب نظریات شخصیت در روانشناسی، به آن تاکید شده است.
هرکسی از خویشتن خود، به عنوان یک «کل یکپارچه» و ویژگی‌های درونی و بیرونی آن، تصوراتی دارد و آن‌ها را به تدریج در اثر تعامل با محیط و روابط بین فردی، در خود، درونی می‌کند؛ تا به صورت یک کلیت منسجم و توحید یافته درآید. وقتی انسان نسبت به ویژگی‌های هشیار و ناهشیار خود به عنوان یک کلیت، آگاه می‌شود و آن را دریافت می‌کند، در این حالت، مفهوم خود یا خودپنداشت تشکیل می‌شود. درک این مفهوم، ادراک مفاهیم دیگری را که با خود و خویشتن ارتباط دارند، تسریع و تصریح می‌کند؛ به همین دلیل، در این مرحله از تحول روانی، انسان خود را علیرغم ویژگی‌های متکثر، یک موجود واحد و یکپارچه می‌بیند.

به کارگیری واژه‌هایی چون: من، مال من، خودم، خودت و خود او، بیانگر این است که این واژه‌ها ناظر به یک کل توحید یافته و منسجم است و هنگامی که یک آسیب جدی روانی، در فرد، بروز می‌کند، دچار روان آزردگی و سپس روان گسستگی، می‌شود. در این حالات، فرد بیمار، نمی‌‌‌‌‌‌‌تواند خود را به منزله یک موجود کلیت یافته و منسجم ادراک کند؛ و دوپارگی و یا چندپارگی شخصیتی در خود احساس می‌کند. بر این اساس، توحیدیافتگی شخصیتی و ادراک این انسجام، نشانه‌ای از تحول روانی و شخصیتی فرد و همچنین بیانگر شکل گرفتن «من» و «خود» در فرد می‌باشد. این،‌‌ همان هویتی است که به انسان، اجازه می‌دهد ضمن احساس و ادراک، پیوستگی در خویشتن، بین خود و دیگران تمیز قایل شود و به پاس احساس پیوستگی و ادراک، تمایز، اراده و اختیار، با دیگران تعامل کند؛ و یک ارتباط بین فردی را سامان دهد.