کاریکاتورهای توپور، هنرمند خلاق فرانسوی

رولان توپور متولد 1938 پاریس فرانسه از پدر و مادری لهستانی زاده شد . پدر توپور نقاش بود و او با دیدن تابلو های پدرش اولین تجربه های دیداری زندگی اش را آغاز کرد بعد از گذراندن دوره متوسطه, تحصیلات آکادمیک را در دانشکده هنر های زیبای پاریس به پایان برد.پس از آن نخستین طرح خود را- درست در زمانی که به سن 20 سالگی رسیده بود- به نشریه «بی زار» سپرد.حدودا دو سال بعد همکاری خود را با نشریه «هاراگیری» آغاز کرد.انتشار کاریکاتورهای او در این نشریه، توپور جوان را به جامعه هنری فرانسه شناساند، البته نباید فراموش کرد که مجله «آر» سکوی پرتاب او به دنیای هنر کاریکاتور به شمار می رود . بدیهی است توپور بستر مناسبی را که برای ارائه آثارش ایجاد شده بود مدیون طراحان هموطن خود، شاوال و موریس سینه می دانست (این دو، سال ها پیش از او آثارشان را در نشریات فرانسوی منتشر می کردند) اما توپور برداشت کلاسیک و ذهنیت عمومی از واژه کاریکاتور را واژگون کرد.شما هیچ کس را نخواهید یافت که از دیدن کاریکاتورهای او لبخندی به لب بیاورد. خودش در جایی گفته است: «آثار من با هیچ کس شوخی ندارد، چون من آنچه را که خواستار تغییرش هستم به تصویر می کشم.» توپور با تکیه بر ضمیر ناخودآگاه خود، دست به خلق تصاویری می زد که ناخواسته دنیای ناشناخته و تمثیلی سوررئالیست ها را تداعی می کرد(dot) تصاویری وهم آلود و گنگ که ساخته ذهن و دست این طراح تلخ اندیش بود.او از دید اطرافیانش این طور به نظر می رسید که هرچند کنترل مغزش را دارد اما دستانش در اختیار اهریمن شوم است! چرا که آثارش جایگاه نمایش وضعیت های دهشت بار و چندش آوری بود که کمتر نشریه ای حاضر به انتشار آنها می شد. آنها به یک شوک تصویری و کابوس هایی غم افزا- ناشی از بازتاب های جنگ بزرگ دوم- می ماندند تا کاریکاتور.رولان خود را پیرو مکتبی می دانست که دستاوردشان به «طنز سیاه» مشهور شده بود و تا پایان راه نیز به آن پایبند ماند . توپور با پیش زمینه ای از نقاشی و حکاکی به دنیای هنر قدم نهاد، اما این ورود نه با تقلید از سبک گذشتگان که با تکنیک و روش اجرایی جدید و منحصر به فرد او همراه بود.آثار او ، در نگاه اول، این تصور را به ذهن بیننده متبادر می کند که خالقشان مهارت و کنترلی در اجرای آنها ندارد اما در واقع این کار او عمدی است .