چاه نکن بهر کسی؛ نردبان عبرت 9

دو مرد خراسانی با هم سفر می کردند.یکی از آنها بسیار ضعیف و کم اشتها بود و دیگری بسیار قوی و پر خور.آنها در راه به شهری رسیدند. پلیس شهر فکر کرد که آن دو جاسوس هستند.هر دو را گرفته و به زندانی در دور دست انداختند. مدتی بعد پلیس متوجه شد که آنها بی گناه هستند . بعد از دو هفته پلیس سراغ آنها رفت تا آنها را از زندان آزاد کند. وقتی پلیس به زندان رسید متوجه شد که مرد قوی و پر خور مرده و مرد ضعیف و کم خور نیمه جان است.آنها را سریع به طبیب رساندند.طبیب گفت خیلی جای تعجب نیست.مرد قوی و پرخور تحمل گرسنگی را نداشته و مرده است ولی مرد ضعیف چون به کم خوری و نخوردن عادت داشته توانسته است دوام بیاورد.