پایان رشد

موضوع اصلی این کتاب هم ساده است و هم تکان‌دهنده: دوران رشد اقتصادی پایان یافته است. این به آن معنی نیست که آمریکا یا کل جهان هیچ‌گاه شاهد رشد یک فصل یا یک سال نسبت به فصل یا سال قبل نخواهد بود. لکن هر‌گاه جمع تکانه‌‌‌ها را در نظر بگیریم روند کلی اقتصاد (در رابطه با تولید و مصرف کالاها) از این به بعد هموار یا رو به پایین خواهد بود.
توضیحات کتاب:
ریچارد هاینبرگ (Richard Heinberg)، در این کتاب ذکر می‌کند که از این به بعد رشد نسبی امکان‌پذیر است و اقتصاد جهانی درگیر یک بازی با حاصل‌ جمع صفر خواهد بود که موجودی کاهش یابنده دائمی بین برندگان بازی تقسیم خواهد شد. بسیاری از آگاهان امور مالی به ذکر مشکلات اساسی اقتصاد آمریکا از جمله سطح بالای بدهی بخش‌های عمومی و خصوصی و همچنین ترکیدن حباب مستغلات که تهدید فوری برای رشد اقتصادی است پرداخته‌اند. به‌طور کلی، فرض آنان این است که نهایتا زمانی که مشکلات بر‌طرف شود رشد مجددا به‌طور نرمال از سر گرفته خواهد شد. ولی این آگاهان، عوامل خارجی موثر در سیستم مالی را که تقریبا سبب عدم امکان از سر‌گیری رشد به‌ طور معمول می‌شود نادیده می‌گیرند. این یک وضعیت موقت نیست بلکه ضرورتا همیشگی است.
در بخشی از کتاب پایان رشد می‌خوانیم:
ساخت اجتماعی چین از قبل تحت فشار قرار دارد و همان‌طور که شاهد هستیم هر سال بسیاری شورش‌های محلی اتفاق می‌افتد (ولی اکثر آن‌ها در رسانه‌های جهانی گزارش نمی‌شود). و به همین دلیل عمده است که دولت مرکزی با مطبوعات و آزادی اینترنت و سایر آزادی‌های مدنی به‌ طور بی‌رحمانه‌ای برخورد می‌کند. اگر با یک پیشه‌ور (ارباب کسب‌ و کار) چینی صحبت کنید ممکن است بشنوید که چگونه گسترش دائم اقتصاد چین غیر‌قابل اجتناب و توقف‌ناپذیر است. لکن دقیقا در زیر سطح و عمق جامعه شما آشفتگی، غلیان، هیجان و اضطراب را مشاهده خواهید کرد. ما کشور چین را حدودا به تفصیل مورد بحث قرار دادیم، نه فقط به این دلیل که دومین اقتصاد بزرگ جهان است و تقریبا بزرگ‌ترین مصرف‌ کننده انرژی جهان، بلکه به این دلیل که دارای رمز و راز است. هندوستان، تایلند، ‌اندونزی، مالزی و ویتنام هرکدام تقریبا طریق مختلفی را برای رسیدن به هدف مشابه یعنی رشد اقتصادی سریع پیگیری می‌کنند، لکن استراتژی و آسیب‌پذیری‌های آن‌ها به‌طور کافی مشابه است، به‌طوری که درک وضعیت چین چهارچوب سودمندی برای آزمون و بررسی چشم‌انداز در آن کشور‌ها را فراهم می‌کند. چین احتمالا محل آخرین توقفگاه رشد اقتصادی در جهان خواهد بود. این کشور همراه با سایر کشورهای آسیایی «ببرها» موتور اصلی گسترش اقتصادی پس از لغزش پیدا کردن اقتصادهای استقرار یافته قدیمی در آمریکای شمالی و اروپا خواهد بود.