ورزش ذهنی بینش

کتاب ورزش ذهنی بینش نوشتۀ صادق نیک پور، برای چگونگی معرفی ورزش بینش در باشگاه‌های ورزش ذهنی برای دوره آموزش مدرسان، مربیان و استادان ورزش بینش تنظیم شده است.
بینش با مفاهیم بصیرت، شهود، روشن‌بینی، حس ششم و بسیار مفاهیم دیگر امروزه یکی از توانمندی‌های ذهنی است که در باشگاه‌ها با ورزش‌هایی ذهنی با تمرین به دست می‌آید. در روانشناسی و مهارت‌های زندگی سنگ بنای اصلی و اولیه برای خلاقیت، آفرینشگری و حل مسئله و تفکر انتقادی تلقی می‌گردد. در روابط اجتماعی و ارتباط موثر مهم‌ترین نقش را دارد و موثرترین اصل برای تصمیم‌گیری و مدیرت ریسک شمرده می‌شود.
در کتاب ورزش ذهنی بینش (Mental Exercise Of The Insight) از پرداختن به تمرین‌های بینشی در آن پرهیز شده و فقط به چگونگی شناساندن ورزیدگی و مهارت بینش در حد مختصر این نوشتار برای ورزشکاران باشگاه‌های ورزش‌های ذهنی پرداخته شده است.
مربیان و استادان و راهنمایان ورزش‌های ذهنی و به خصوص ورزش بینش در کنار این مطالب چگونگی تدریس و پداگوژی را نیز می‌آموزند و نیز فرا می‌گیرند که چگونه برای ورزشکاران تمرین‌های متناسب با جنس، سن، تحصیلات، شخصیت و نیز امکانات موجود باشگاهی متناسب بافت فرهنگی را مبتنی بر اصول علمی آزمون شده و بر گرفته از منابع متعدد تمرین‌ها و کتاب‌های کار بینش طراحی و راه‌اندازی نمایند.
بسته به اینکه ورزشکاران در چه سطحی از ورزیدگی باشند تمرین‌های آن‌ها متفاوت خواهد بود. هم‌چنان‌ که ورزیدگی در بینش شامل سلسله مراتب مهارت بینش عمومی، مهارت بینش تخصصی و در نهایت مهارت بینشی استراتژیک می‌باشد.
بسیاری از خلاقان و آفرینشگران در حوزه‌های مختلف هنری، ادبی، فنی، و تجربی یا علوم انسانی بدون حضور در باشگاه‌های ورزشی ذهنی دارای مراتبی از توانمندی بینشی هستند که حسب شیوه آموزشی یا محیط زندگی خود یا تجربه، تمرین‌هایی را انجام دادند و در آن‌ها ورزیدگی‌هایی به دست آوردند.
مربیان و استادان ورزش بینش به این نکات توجه دارند که قرار نیست برای آن‌ها از دوره مقدماتی طراحی تمرین صورت پذیرد بلکه هدف سیستماتیک نمودن و منظم کردن و نیز استمرار ورزشی در تمرین‌ها تحت نظر مربی تا اعتلای بیشتر ورزشکاران مد نظر است.
هر ورزشکار توانمندی، در هر مرحله‌ای که باشد باز هم جا برای توانمندتر شدن وجود دارد.
هدف مربیان ورزش بینش فقط ارائه تکنیک‌ها و تمرین‌ها برای ورزیده شدن نیست بلکه ایجاد عادت دائم تمرین کردن و به کار بستن تا جزیی از رفتار عادی شدن ورزشکار مهم است و در این صورت مربی موفق شده است که نقش مربیگری ورزش بینش را انجام دهد. لذا در کنار و همراه با آموزش و ارایه تکنیک، نقش مربی ایجاد محیط امن و سالم و پی‌ریزی انواع تیم‌های منسجم رشد و تعالی بینشی می‌باشد که اثر هم‌افزایی بر روی تک تک ورزشکاران دارد.
در بخشی از کتاب ورزش ذهنی بینش می‌خوانیم:
بینش توانایی و اقتداری است که ورزشکار ذهنی پس از طی تمرین‌های ذهنی بینشی به آن دست می‌یابد. هر چند این مهارت و توانمندی در ذات آدمی نهفته است و بسیار افراد در سیر طبیعی زندگی خود از آن بهره می‌گیرند اما بروز و بهره‌گیری بیشتر از آن نیاز به تمرین و ممارست آگاهانه و صحیح دارد.
در دنیای مدرن امروزی بسیاری از ابزارهای مدرنیزاسیون و عدم توجه به ساختار و نیازهای طبیعی ذهنی و روحی انسانی در مدرنیزاسیون مانع تقویت و رشد طبیعی این قدرت در انسان می‌گردند عدم بهره‌گیری از آن هم موجب این می‌گردد که این توانمندی رو به ضعف و تحلیل برود.
مهارت ذهنی بینش از مهارت‌های ضروری و حیاتی بقای فرد یا نسل شمرده نمی‌شود اما از مهارت‌های لازم برای رشد و توانمندی و نیز موفقیت برای فرد و اجتماع می‌باشد. تا همین اواخر که جایگاه ذهن را روحانی می‌شمردند تمرین‌ها و تلاش‌های لازم برای تقویت و توانمندی در بینش را هم از موارد فعالیت‌های روحانی و ماورایی تلقی می‌نمودند اما امروز فلاسفه ذهن جایگاه ذهن را غیرروحانی برخلاف دکارت و سایر فلاسفه ماقبل او می‌شمارند و این سبب شد که با گسترش علوم شناختی مفهوم ذهن در روانشناسی و روانکاوی نیز تغییر کند و انواع تخصص‌های بین رشته‌ای مرتبط با ذهن و ورزش‌های ذهنی بروز نمود و اکنون ورزش ذهنی بینش انشعابات مختلفی به دست آورده است که در برخی از تخصص‌های دانشگاهی هم فارغ‌التحصیلانی دارد.