هنگامه ی نیایش (دعاهای مشهور ماه رمضان، ثمرات روزه داری، برگزیده ی احکام روزه، شرح دعاهای هرروز ماه رمضان)

معرفی کوتاه:
مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چننین گفته است : در روایات آمده است: «غیبت، دروغ، نگاه (حرام) پى‏درپى، دشنام دادن و ظلم - کم باشد یا زیاد -، باعث باطل شدن روزه مى‏شود، و روزه، فقط خوددارى از خوردنى و آشامیدنى نیست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان، فرج و شکمت نیز باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر. و با نوکرت رفق و مدارا نما. هنگام روزه باید گوش و چشم تو نیز از حرام و زشتى روزه بگیرد. از جدال و آزار رساندن به نوکر خوددارى کن و وقار روزه را داشته باش و روزى که روزه‏اى با روزى که روزه نیستى باید با هم فرق داشته باشند.» رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند: «آسان‏ترین چیزى که خداوند در روزه بر روزه‏دار واجب نموده، خوددارى از خوردنى و آشامیدنى است.» فقها به صحت روزه بعضى از آنها فتوا داده‏اند. جمع بین روایات بالا با روایتى که از رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم وارد شده و سخن فقها به این است که بگوییم منظور از صحت در احادیث فوق این است که چنین روزه‏اى مورد قبول خداوند است و منظور از صحت در کلام فقها این است که چنین روزه‏اى قضاى آن را ساقط مى‏کند. خلاصه این که روزه صحیح و کاملى که خدا براى کامل نمودن روزه‏دار مقرر فرموده است، قطعا روزه‏اى است که شامل خوددارى اعضاى بدن از گناه مى‏باشد، و روزه کاملتر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد. و هنگامى که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامى، بخاطر قبول روزه‏اش خوددارى کند. و الا مسئول بوده و بخاطر اینکه اعضاى بدنش روزه نگرفته‏اند، مجازات مى‏شود، و ساقط شدن قضاى روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.