نقش روشنفکری (از مجموعه شبیخون، بیداری و مقابله)

معرفی کوتاه:
تحلیل عقاید روشنفکران، ورود آنان به ایران و تاثیر آنان در تغییر فکری ایرانیان با استناد به سخنان مشاهیر آنان

نگاهی گذرا نشان می دهد که در دوران حضور نبی اکرم (ص) و پس از آن در سالهای کوتاهی که امام علی (ع) بر مسند خلافت تکیه زد، هیچ ظلمی بر زنان نرفت؛ مگر آنچه در خفا رخ داد و ذکر دزدیده شدن خلخال زن یهودی و فریاد و فغان امام علی (ع)، سند زنده ی توجه امام به همه ی حرمتها و حقوق زنان در جغرافیای خلافت اسلامی است. باید به این نکته توجه داشت که بسیاری از مویه کنندگان بر آزادی و برابری زنان، به تبع فرهنگ غربی، برای زنان شان ویژه ی مردان قائل شده اند و از آن با عنوان برابری زن و مرد، داد سخن می دهند. اینان دانسته یا ندانسته، زن را از مقام اصلی و شان خود خارج ساخته یا تمنای واقع شدن شان متفاوت با مقام اصلی زن را بر ایشان قائلند؛ چنان که همواره همه ی انچه را که مردان ساخته است، از زنان می طلبند؛ به رغم آنکه در این نگرش همواره باید متوجه شرایط و مقتضیات ویژه ی جسمانی، نفسانی و عاطفی زنان و آنچه که برای نقش آفرینی در هستی بدان نیازمندند بود؛ ورنه پذیرش هیئت مردانه و ظاهر شدن در هیبت یک مرد در عرصه ی زمین به نوعی بزرگترین ظلم رفته بر زنان بوده و در مثل چنان است که انسان بی توجهی بخواهد پرتقال، در عین پرتقال بودن، طعم و مزه ی سیب بدهد یا رنگ وبوی سیب را داشته باشد.
آنچه می توان از آن به عنوان تعدی به حقوق زنان در تاریخ گذشته یاد کرد:
نادیده گرفته شدن شان زن، تجاوز به حقوق مادی و معنوی آنان به حسب آنچه دین و سنن الهی آن را مقدور و معلوم نموده و جلوگیری از ظهور و بروز استعدادهایشان در محدوده ی شان پذیرفته شده است.
تاریخ گذشته نمونه های بسیاری از این بی عدالتی ها را شاهد بوده است و امروزه نیز نمونه های بسیاری از می توان شمرد که از آن جمله است:
1. نادیده گرفته شدن خدمات زنان در منزل و تلقی و انحرافی غلط از نقش مادر به عنوان خدمتکاری بی جیره و مواجب برای خانواده؛
2. وجه المصالحه قرار دادن زنان در همه ی مشاجرات و دعواهای قبیله ای، قومی و سیاسی؛
3. ...