نقش روشنفکران در تاریخ معاصر ایران (جلد اول)

کتاب پیش رو جلد اول از مجموعه چهار جلدی نقش روشنفکران در تاریخ معاصر ایران است که توسط موسسه فرهنگی قدر ولایت تالیف و به چاپ رسیده است.

جلد اول این کتاب ادعا دارد جریان روشنفکری در ایران، از مفهوم و محتوای حقیقی خود خالی بوده است و به جای نقش مثبتی که می‌توانسته در حیات و اعتلای ملت داشته باشد، به تخریب فرهنگ اسلامی،ملی و باورهاو توانایی‌های ملت ایران پرداخته و در خدمت سیاست‌های استکباری ، بویژه در بعد تحمیل فرهنگ مبتذل و مغایر با مصالح ملت،قرارگرفته‌اند. جلد اول کتاب به بررسی 8 چهره شاخص جریان روشنفکری و نقش آنان در تهاجم غرب به ایران یعنی سید حسن تقی زاده،محمدعلی فروغی،میرزاآقاخان کرمانی،میرزا یوسف خان مستشارالدوله،میرزا عبدالرحیم طالبوت،میرزا حسین خان سپهسالار، میرزا فتحعلی آخوندزاده،میرزا ملکم خان(ناظم الدوله) می‌پردازد.

بخشی از کتاب:

میرزا ملکم خان ناظم الدوله ملقب به پرنس در سال 1249 ه.ق (1833 میلادی) در اصفهان متولد شد. پدر میرزا ملکم خان (میرزا یعقوب) از ارامنه جلفا اصفهان بود که دین اش را تغییر داده و به کسوت مسلمانی در آمد. میرزا یعقوب با توجه به آشنایی به زبان فرانسه، خیلی زود توانست که در سفارتخانه های فرانسه و روسیه برای خود جای پایی بیابد و از سوی دیگر، با دولتمردان وقت آشنا گردد.
میرزا یعقوب جزو هوادارن میرزا آقا خان نوری صدر اعظم وقت و رقیب میرزا تقی خان امیر کبیر بود. او با توجه به نفوذی که در دستگاه آقا خان نوری داشت، توانست پسرش ملکم خان را به پاریس بفرستد و در آنجا میرزا ملکم خان توانست ابتدا در علوم طبیعی و سپس در مسائل سیاسی، مطالعاتی را انجام دهد.