نقد مبادی علوم جدید

«درآمدی بر نقد مبادی علوم جدید» اثر اسماعیل شفیعی سروستانی (-1337)، بررسی مبانی و مبادی فکری و فرهنگی علوم جدیدی همچون علوم اجتماعی و روان‌شناسی است.
پوشیده نیست هیچ‌یک از شاخه‌ها و شعب علوم جدید که به دنبال انقلاب فرهنگی رنسانس اروپای غربی جوانه زده و به برگ و بارنشسته‌اند بی‌تاثیر و منفک از سه رشته مهم «زیست‌شناسی ، روا‌ن‌شناسی و جامعه‌شناسی» نبوده و نیستند و اساسا بدون توجه به جایگاه و تعریف انسان دراین علوم امکان گفتگو درباره او و سازوکارش دراین پهنه عالم بیهوده می‌نماید.
بهمان‌سان که بدلیل غلبه این علوم برحوزه‌های درسی سرزمین‌های اسلامی ونظام مدرسی آنان بدون مطالعه جدی و بنیانی امکان تجدید نظر درحیات فرهنگی و برنامه‌ریزی برای احیاء و تجدید هویت حقیقیشان ممکن نیست. سعی این کتاب مصروف نشان دادن جایگاه «انسان» دراین علوم و نحوه ارتباط تفکیک‌ناپذیر آنها شده‌است. بدان امید که مقدمه‌ای باشد برای گشوده شدن باب گفتگو درباره «مبادی علوم جدید»