نحله و اجرت المثل

کتاب نحله و اجرت المثل نوشته سرکار خانم آرزو عامری به بررسی حقوق مالی زنان در زندگی مشترک و ازدواج موقت، اجرت المثل و حدود فعالیت های زن در خانه پرداخته است.
در اغلب جامعه‌های اسلامی از جمله ایران کانون خانواده و حفظ و نگهداری و گرما‌بخشی به آن از اهمیت بسیار فراوانی برخوردار است و قرآن مجید این کانون را محل سکون و آرامش معرفی می‌کند، برای به حقیقت پیوستن همچین محیطی بیشتر زنان با خانه‌داری و کار در منزل شوهر، محیط فعالیت‌های مرد را در خارج از خانه ایجاد می‌کنند، زوجه در زندگی زناشویی گرچه از نظر اخلاقی وظیفه‌های فراوانی بر دوش دارد اما از نظر قانونی جز تمکین عام و خاص وظیفه دیگری ندارد، به همین دلیل اگر در ضمن عقد نکاح شرط ویژه‌ای درباره تبرعی بودن کارهای خانه به وسیله زوجه یا هرگونه شرط مالی دیگری نشده باشد و چنانچه کارهای خانه‌داری را زوجه اعم از خانه، البسه و شیر دادن و... به دستور زوج انجام داده و هدف تبرع نداشته باشد و اجرت‌المسمی ذکر نشده باشد سزاوار دریافت اجرت‌ المثل است. که البته ملاک‌های تعیین اجرت‌ المثل بستگی به رای دادگاه دارد که به طور دقیق روشن نیست و دادگاه با توجه به عرف آن را حساب می‌کند.

البته در این اثر با تطبیق قانون اجرت‌ المثل روزهای زناشویی با فقه درصدد تبیین مقام اجرت‌ المثل در فقه هستیم. از سوی دیگر، در حقوق ایران، تنها یک رژیم مالی بر روابط زوجین حکمران است و آن رژیم استقلال مالی زوجین (جدایی کامل اموال) است، یعنی زن و شوهر در زمان زندگی زناشویی از دو دارایی ممتاز و جدا از هم برخوردارند به عبارت دیگر، اموال زن و مرد دارایی مشترکی را تشکیل نمی‌دهند و زن پس از عقد نکاح در اداره، تنظیم و تصرف اموال و دارایی‌های سابق یا اموال مکتسبه در دوران زناشویی استقلال کامل دارد و ریاست شوهر بر خانواده، هیچ‌گونه اختیاری در اموال زوجه، برای او به وجود نمی‌آورد.