نابرده رنج

پذیرفتن ارزش ذاتی کار و نگرش به آن به عنوان جوهرۀ انسانی که برای سلامت و ارتقای جسمی، روحی، فکری و سایر ابعاد وجود انسان ضروری است، راهی است برای جلوگیری از رواج آسیب های رایج در محیط های کاری؛ آسیب هایی همچون تنبلی و فرار از کار، حیله گری در کار، یافتن راه های کسب درآمد خارج از مسیر کاری همچون دلالی، واسطه گری و سایر راه های نامشروع کسب درآمد بدون داشتن فعالیت تولیدی. بدیهی است در کنار نگاه ارزش مدارانه به کار، مولفه های اساسی دیگری نیز اهمیت دارد: مفید بودن کار، حلال بودن کار، منافع فردی و اجتماعی برخاسته از آن و... . با این حال، باتوجه به مولفه های مختلف فرهنگی تاثیر گذار بر کار و فرهنگ کار در ایران، نوشتن از آن همواره سخت بوده و است. این مختصر نیز تلاشی هرچند اندک در این حوزه است.