مهدویت از نگاه مفسران اهل سنت

قرآن به عنوان معجزۀ پیامبر اسلام(ص) و راهنمای بشر، در کنار سنت مهم‌ترین منبع شناخت عقاید، احکام، اخلاق و تمامی معارف دین اسلام است و در راستای فهم آن کتاب‌های زیادی با نام تفسیر نگاشته شده و می‌شود. کتاب‌های تفسیر هر فرقه از فرقه‌های اسلامی می‌تواند بیان‌گر گزیده‌ای از عقاید، احکام و اصول اخلاقی آن مذهب باشد و بر همین اساس منبع خوبی برای شناخت معارف و مسائل اعتقادی ایشان است. مفسران اهل‌سنت نیز مانند سایر مذاهب اسلامی در ضمن بیان فهم خود از آیات قران؛ عقاید، احکام و مبانی اخلاقی خویش را هم تبیین کرده‌اند به همین جهت واکاوی تفاسیر ایشان با روی‌‌کرد مهدوی نقش مهمی در فهمیدن عقاید ایشان نسبت به این آموزه داراست. کتاب حاضر بر این است تا عقیده مفسران اهل‌سنت، در رابطه با مهدویت را بررسی کرده و آن را به عنوان عنصر مشترکی بین شیعه و اهل‌سنت، برجسته کند. در این پژوهش، به تفاسیری که به صورت تحلیلی به مباحث مهدویت پرداخته‌اند، بیشتر اهمیت داده و از تفاسیری که به نقل روایت اکتفا نموده‌اند، تنها جهت تایید و یا رد استفاده می‌شود. نیز در بررسی روایات بیشتر به روایاتی پرداخته می‌شود که در تفاسیر ایشان نقل شده است.