من گونه ای دیگرم

در قسمتی از کتاب غزلی می خوانیم:

یک غزل آمده ام تا لب آبادی تو
سیب سرخم وسط جوی خوش شادی تو
سایه ی خوب چنار و نفس ناب علف
خلوت بکر غزل دست مریزادی تو
دست و دل باز قشنگی چه تو بیرون حصار
چه مبارک و چه خوش حسن خدادادی تو
من کمی یخ زده بودم که تو آغوش شدی
برفکم آب شده در تن مردادی تو