جان راسکین در این کتاب به این موضوع اشاره دارد که می‌بایست از بناهای قدیمی به جهت ارتباط عمیق و رازآلودی که با گذشته دارند محافظت کرد تا بتوان به حقایق ابدی بشریت پی برد.
درباره کتاب
«مشعل حافظه» نوشته جان راسکین (1900-1819)، فیلسوف، منتقد هنر و نویسند مشهور انگلیسی است.
او از کودکی با آثار کهن ادبی و همچنین موسیقی و کلیسا آشنایی پیدا کرد و همین موجب علاقه او به سرودن شعر شد. راسکین را به عنوان یک متفکر اجتماعی نیز می‌شناسند.
کتاب «مشعل حافظه» یکی دیگر از آثار او در زمینه ارتباط بین هنر و طبیعت است.
این کتاب توسط «مرضیه خسروی» به فارسی ترجمه شده است.
در آغاز کتاب «مشعل حافظه» می‌خوانیم:
«در میان لحظاتی که با قدرشناسی خاصی به گذشته نگاه می‌کنم، زمانی را فراتر از لذت معمول و صمیمت تدریس که اکنون چند سالی است از آن سپری شده، ساعات نزدیک به غروب آفتاب را در میان حجم انبوه کاج‌های جنگلی که بر دامنه اینبر فراز دهکده شامپونول در منطقه ژورا گسترانیده شده، را به خاطر می‌آورم.
اینجا نقطه‌ای ‌است بدوی و دربرگیرنده تمام هیبت و شکوه آلپ. جایی که آدمی حس می‌کند قدرت عظیم روی زمین از همین نقطه و از اعماق باشکوه ردیف طولانی درخت‌های کاج بر روی تپه‌ها آغاز خواهد شد؛ جایی که نخستین کلام سمفونی پرقدرت کوهستان، برج و باروی آلپ را درهم خواهد شکست.
اما همچنان این قدرت خاموش باقی مانده و خط راس کوه‌های سربه فلک کشیده همچون موج‌های بلند و شرزه‌ای ‌که در دریای طوفانی از پی هم برمی‌آیند، پشت به پشت هم ایستاده‌اند. و عطوفت فراوان محل باعث گسترده‌تر شدن این هماهنگی می‌شود. نیروهای ویرانگر و تجلی نیروی سهمگین درونی زمین هیچ یک تاثیر‌‌ نامطلوبی بر این نقطه نگذاشته‌اند.
نه چمن‌های شبنم زده و نه راه‌های پوشیده از غبار یخچال کهن، هیچ کدام نتوانسته چمنزارهای مناسب ژورا را از میان ببرد؛ توده‌های متلاشی شده لایه‌های کوهستان، باعث تخریب جنگل نشده؛ و رودهای نحیف، پلید و خشمناک، هیچ یک مسیر گستاخانه و تغییرپذیر خود را به میان صخره‌های این نقطه منحرف نکرده‌اند. نهرهای زلال با پیچ وخم فراوان و صبورانه در میان بسترهای کاملا مشخص خود به جریان درآمده‌اند؛ و در زیر آرامش تیره کاجستان، هر سال بهار چنان جشنی از گل‌ها برپا می‌گردد که من نظیرش را در هیچ کجای جهان ندیده و نشنیده‌ام».

توضیحات
«مشعل حافظه» نوشته جان راسکین(1900-1819)، فیلسوف، منتقد هنری و نویسنده انگلیسی است.
در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم:
او در این اثر، نظر خود را درباره هنر عرضه می‌دارد و ارزش نقاشی و به‌طور کلی، ارزش هنر را در آن می‌داند که اندیشه‌های عالی فراوانی را به ذهن القا کند. راسکین سپس اندیشه‌های قدرت، تقلید، واقعیت و زیبایی را از هم مشخص می‌سازد، از ارتباطشان با یک‌دیگر سخن می‌گوید و هر یک از بخش‌های کتاب را به یکی از این اندیشه‌ها اختصاص می‌دهد. به عقیده راسکین، هنر از نظر شکل و قالب باید چنان باشد که قسمت‌های کوچک و بزرگ آن، یک‌دیگر را کامل کند و هماهنگی خاصی را که برای تکامل ضروری است پدید آورد.
از نظر معنوی، هنر والا آن است که از طرفی به عالم بشری و از طرف دیگر به عالم الهی ارتباط یابد. از این رو، ادراک زیبایی راسکین، پیوسته با مبانی مذهبی و اخلاقی آمیخته است. با این حال این کتاب مورد حمله نقادان هنری واقع شد و نقاشان آن را به سردی پذیرفتند. راسکین در کتاب دیگرش با عنوان هفت چراغ معماری، هنر معماری را مبین عقاید مذهبی و اخلاقی و خواست‌های ملی و عادات اجتماعی یک ملت می‌داند و هفت قانونی را که هنرمند باید از آنها پیروی کند، هفت چراغ می‌نامد.
راسکین پس از آن که از نویسندگی درباره هنر دست کشید، بقیه عمر را به بیان اصول عقاید خود درباره مسائل اجتماعی، تربیتی، اخلاقی و مذهبی پرداخت و اصطلاحات اساسی تعلیم و تربیت را به وسیله یک سلسله سخنرانی، نامه، مقاله و رساله عرضه کرد که در حدود سی جلد از پنجاه جلد آثار او را در برگرفت. راسکین در کتاب تا آخرین دم، ثروت را جدا از بشر و ارزش‌های معنوی نمی‌داند.
مرتبط با این کتاب

نظرات کاربران
هنوز نظری برای این کتاب ثبت نشده است.