مسلمانی که مسلمان شد

درجۀ بی‌نهایت انسان کنونی می‌باشد که در طی سالیان متمادی، با خدا بودن و حس قشنگ رستن را، در دوباره مسلمان شدن می‌بیند و از چشم درونی تازه مسلمان شده‌ای که پس از 20 سال تحقیق به مسلمانی رسیده، در می‌یابد که فقط به اندازۀ یک نخ مابینشان بوده و همان را دوباره به خود گره می‌زند و باز مسلمانی را برمی‌گزیند و در می‌یابد که در نهایت زیبایی، با خدا بودن و اولیای دین را دیدن زیباتر است و ترنم تازگی و احساس شادی را درک کردن، از نقش‌های مسلمانی می‌باشد که در روح زندگی دمیده شده و ما از آن غافل بودیم و درمی‌یابد که از ثمرات مسلمانی، عشق و ایثار به همنوع و نهایت شادی و عرفان می‌باشد.
اولیای دین را رهبران و راهنمایان به سعادت می بیند و آنان را الگوی زندگی خود قرار میدهد.