مسئولیت کیفری سازندگان خودرو و میزان تاثیر آن در سوانح رانندگی

محسن شهسواری در کتاب مسئولیت کیفری سازندگان خودرو و میزان تاثیر آن در سوانح رانندگی، به بررسی تصادفات رانندگی و تاثیر سامانه‌های ایمنی خودرو در کاهش تصادفات، مسئولیت کیفری سازندگان خودرو در تصادفات رانندگی و مسئولیت اشخاص و سازمان‌ها در جبران خسارت می‌پردازد.
امروزه حوادث رانندگی از معضلات مهم کشورهای جهان و به خصوص کشورمان محسوب می‌شود. عواقب ناشی از حوادث رانندگی در حوزه مسایل قضایی و حقوقی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا جبران خسارت‌های فردی و اجتماعی حوادث رانندگی تاثیر زیادی در پیشگیری از این حوادث و کاهش آلام و مشکلات مادی افراد و جامعه خواهد داشت.
مسئولیت، یکی از اساسی‌ترین اصطلاحاتی است که در حقوق کیفری و مدنی برای تعیین مسئول جبران خسارت و تحمل مجازات‌های ناشی از عواقب عمل ضد اجتماعی مطرح می‌شود. مسئولیت که نتیجه تقصیر است به دو بخش مسئولیت کیفری و مسئولیت مدنی با ارکان مختص به خود تقسیم می‌شود.
ارکان مسئولیت کیفری شامل احراز وقوع رفتار مجرمانه یا ناشی از تقصیر مرتکب، داشتن اهلیت و قابلیت فاعل برای اثبات جرم و اثبات رابطه سببیت و تقصیر است. بنابراین، شناخت تقصیر مدنی و کیفری و تعیین مفهوم مشترک یا متفاوت آن و همچنین شقوق مختلف تقصیر از دیدگاه علمی بi خصوص برای کارشناسان تصادفات لازم و ضروری است.
میزان تصادفات رانندگی و سوانح رانندگی در ایران بسیار بالاست و به تبع آن میزان مرگ و میر‌ها و صدمات بدنی و خسارت مالی نیز روند رو به افزایشی دارد. رشد کمی و کیفی تولیدات صنعتی، همراه با حوادث نامطلوب و دل‌ خراش ناشی از آن‌ها وضعیت جدید و نگران کننده‌ای ایجاد کرده است که صرف نظر از مباحث مدنی مرتبط به فسخ معامله و تعهدات سازندگان در خصوص ایمنی و حسن کار محصولات صنعتی و جبران خسارات مادی ناشی از آن‌ها در چارچوب قراردادها یا الزمات خارج از قرار داد، در عرصۀ حقوق کیفری هم می‌توان به طرح مباحث خاص و دقیقی پرداخت.

در بخشی از کتاب مسئولیت کیفری سازندگان خودرو و میزان تاثیر آن در سوانح رانندگی می‌خوانید:
مجازات فرع بر وقوع جرم است که به‌ اعتبار قانون‌گذار وضع می‌شود. ولی در هر حال به‌ رغم تشابه آثار مادی جرایم عمدی و غیر عمدی، به‌ لحاظ اختلاف در عنصر روانی، مجازات مجرمین غیر عمدی عموما نباید همان مجازات مجرمین عمدی باشد؛ به‌ عبارت دیگر چون مرتکب جرایم عمدی متوجه و آگاه از حرمت و ممنوعیت عمل خود و مسوولیت ناشی از آن است، مجرم در انتظار واکنشی از جامعه به‌ نام مجازات می‌باشد که قانون‌گذار از رهگذر آن، نظر بر نفس و روان و تغییر شخصیت مجرم دارد. ولی در جرایم غیر عمدی که مرتکب در ارتکاب جرم، عامد و قاصد تبوده است، تحمیل مجازات از سنخ برخی مجازات‌های اصلی جرایم عمدی مثل حبس به‌ منظور ارعاب و پیش گیری از ارتکاب و تکرار جرم و دفاع جامعه تامل و تردید کردنی است.