مدیریت گردشگری و وجهه ی ملی در جمهوری اسلامی ایران

وجهه ملی یک کشور می تواند مرجع و شاخص موثری برای موفقیت تلاش های آن کشور در سطح بین المللی باشد. پرسش اصلی کتاب این مساله است که با رویکرد ارتباطات میان فرهنگی و به منظور به سازی وجهه ملی کشور، چه ملاحظاتی را باید در سیاستگذاری ملی گردشگری کشور لحاظ کرد؟
نویسنده این کتاب را در پنج بخش مرتبط تدوین کرده است.
در بخش نخست، رابطه میان گردشگری و وجهه ملی کشورها در قالب دو فصل تبیین می شود. فصل یکم کتاب به تبیین این رابطه، اهمیت و ضرورت آن و نحوه توجه کشورها به شناخت و مدیریت این رابطه می پردازد و فصل دوم به طرح پژوهش و سیاست پژوهی در گردشگری اختصاص دارد و تحلیل سیاست و روند اجرای آن را تشریح می کند.
بخش دوم، شامل فصل های سه تا 6 به ترتیب به ارتباطات و گردشگری، وجهه ملی و فرهنگ و گردشگری (گردشگری به عنوان یک ارتباط میان فرهنگی) و موضوع سیاستگذاری ملی گردشگری اختصاص یافته و بیانگر رویکردهای نظری نویسنده است. وی در این فصل به بحث درباره ملاحظات سیاست گردشگری و اصول برنامه ریزی آن و نیز ارایه مطالعات تطبیقی سیاستگذاری ملی گردشگری کشورها با تاکید بر کشورهای مشابه جمهوری اسلامی ایران در ابعاد فرهنگی و مذهبی می پردازد.
بخش سوم کتاب به موضوع برنامه ملی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران اختصاص یافته و در زیر فصل آن (فصل هفتم) ابعاد شکلی و محتوایی برنامه معرفی می شود. مرور فرایند تدوین این برنامه فرابخشی ملی و تصویب آن در شورایعالی گردشگری وقت و نیز نقدهای مطرح شده درباره آن از دیگر اجزای این فصل به شمار می آید.
در بخش چهارم، رویکرد مبنای کتاب برای نقد برنامه ملی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران و مدل مفهومی تاثیر گردشگری بر وجهه ملی کشورها مطرح می شود و در زیر عنوان (فصل هشتم) به تفصیل، مراحل شکل گیری مدل یاد شده را مطرح کرده و مولفه های روشی و محتوایی آن را ارایه می کند.
بخش پنجم و نهایی کتاب به نتیجه گیری و پیشنهادها اختصاص یافته است. نویسنده در دو فصل 10 و یازده تلاش می کند جمع بندی و تحلیلی از نقدهای وارده به برنامه ملی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران را ارایه دهد. نتیجه گیری نهایی تحقیق در قالب ملاحظات سیاسی ارایه می شود که با رویکرد بهسازی وجهه ملی تدوین شده و هدف آن زمینه سازی برای بازنگری برنامه ملی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران است.
نویسنده در بخشی از کتاب نوشته است: «هویت فرهنگی به عنوان مفهومی کلیدی در بحث از گردشگری در سطح ملی قابل طرح و بررسی است. زیرا خواه یا ناخواه، وجهه یا تصویر ملی برخاسته از آن است. هر فرد، جامعه یا ملتی دارای یک سلسله ارزش های عمیق فرهنگی است که در بین آحاد آن جامعه یا ملت مشترک می باشد و شالوده رفتار فرد یا آن جامعه را در عرصه های مختلف نشان می دهد. در واقع این مجموعه ارزش های فرهنگی یک ملت است که می تواند منبع اصلی ساخت وجهه یا تصویر آن ملت در برابر دیدگان مردم دنیا باشد.»