مدیریت تکثر سازمانی

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
بعد از اینکه تایلور در اوایل قرن بیستم برای اولین بار ایده‌های خود درباره مدیریت علمی را مطرح کرد، دیگر صاحب‌نظران در آمریکا، بریتانیا و دیگر کشورهای اروپای شمالی پا جای پای او گذاشتند. آنچه در نگاه همه آنان مشترک بود این اعتقاد بود که نژاد انگلوساکسون/نوردیک (که شامل مردم آمریکا هم می‌شد) در همه دنیا بهترین عملکرد را دارد. عجیب نیست که همه آنها به این نتیجه‌گیری رسیدند، زیرا همه آنها ریشه‌های فرهنگی یکسانی داشتند.
توضیحات کتاب:
«مدیریت تکثر سازمانی» نوشته راجر کارترایت(-1948)، است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
مفهوم احتیاطی مدیریت، امروزه مفهوم رایجی است. نظریه احتیاطی بیان می‌کند که هیچ روش بهینه منحصر به فردی برای مدیریت وجود ندارد و هر مدیر باید از تکنیک‌هایی که به بهترین شکل با موقعیت و آدم‌های دخیل در آن تناسب دارند بهره گیرد و باید بپذیرد که ممکن است روش‌هایی متفاوت با روش انتخابی او برای دستیابی به اهداف وجود داشته باشند. این مسئله بستگی به سازمان، افراد و فرهنگی دارد که آن مدیر در آن کار می‌کند.
معرفی کتاب:
این روزها، رقابت بین سازمان‌ها بیش از حوزه محصولات و خدمات، به‌طور گسترده‌تری در زمینه میزان قابلیت‌ها و شایستگی‌ها در جریان است و این قابلیت‌ها در هیچ‌جا، به اندازه سبک‌‌های رهبری به کار گرفته شده، حیاتی نیستند؛ قابلیت‌ها، نگرش‌ها، باورها و رفتار کسانی که وظیفه‌شان این است که موجبات بهترین عملکرد افرادشان را فراهم آورند.
تکثر، زمینه‌ساز فرصتی است که به واسطه مهارت‌ها و ایده‌های جدید و نیز باز شدن بازارهای تازه فراهم می‌شود. با این‌حال تکثر، تنوع در اقدامات مدیریتی را ضروری می‌کند؛ زیرا نمی‌توان با همه افراد یکسان برخورد کرد. حتی درون یک گروه کوچک و نسبتا همگن هم مطمئنا شخصیت‌ها و خواست‌های متفاوتی در میان اعضا وجود دارد و این بدان معنی است که عوامل انگیزه‌دهی به آنان متفاوت خواهند بود. این کتاب، روش های برخورد با سلایق گوناگون درون سازمان را آموزش می دهد.
در جهان مدرن مدیران خود را در وضعیتی خواهند دید که لازم است نه تنها با افرادی از سنین، جنسیت‌ها و دارای تجربیات کاری مختلف کار کنند بلکه ناگزیر از فعالیت در کنار افرادی هستند که فرصت‌های تحصیلی متفاوتی داشته‌اند، از نقاط مختلف جهان آمده‌اند، فرهنگ‌های متفاوتی دارند و گاه حتی به زبان‌های مختلف تکلم می‌کنند. مهار توان بالقوه این نوع تکثر سازمانی نیازمند بازاندیشی درباره مهارت‌های مدیریتی است. همچنین به عنوان گام نخست باید بپذیریم که هیچ‌کس بهتر از دیگری نیست حال چه معیار قضاوت خاستگاه جغرافیایی افراد باشد، چه زبانی که با آن تکلم می‌کنند و چه ارزش‌هایی که پاس می‌دارند. ممکن است افراد با هم متفاوت باشند، اما این بدان معنی نیست که چه در محیط کار و چه در کلیت فضای جامعه بهتر یا بدتر از یکدیگرند. افراد متفاوت‌اند و این بخشی از تکثری است که می‌تواند سازمان‌ها را خلاق‌تر کند.