مجموعه مقالات همایش علمی میراث تاریخی ایران در اوستیا

اوستیایی ها (آسیها) مردمانی ایرانی زبان هستند. زبان آسی از گروه زبان های شمال شرق ایرانی شاخۀ زبان های هندواروپایی محسوب می شود. به علت شرایط تاریخی، آسی ها در محیط بیگانه ای قرار گرفتند و موجب ویژگی های تاریخی ایشان، تصورات مذهبی، سرنوشت تاریخی و غیره گردیده است. همۀ این وقایع بر وضعیت کنونی مذهبی در اوستیا (جمهوری اوستیای شمالی آلانیا، اوستیای جنوبی) تاثیر گذارده است: آسیان برخی از مذهب مسیحیت پیروی می کنند و برخی نیز مسلماناند؛ درعین حال باورهای دیرین خود را فراموش نکرده اند و تا به امروز زیارتگاه های دیرین اوستیا برپا باقیمانده است و فعالیت دارند. آسیان چندین سده در دو سوی رشته کوه های قفقاز به سر می برند و به همین دلیل ایشان را به شمالی و جنوبی تقسیم می کنند. زبان آسیان جنوبی لهجه به شمار می آید و آن یکی از گونه های لهجۀ ایرونی است. آسیان شمالی نیز به نوبۀ خود به ایرونی ها و دیگورها تقسیم می شوند و به گویش های مختلفی از زبان آسی سخن می گویند. به غیر از زبان، در اسطوره و ادبیات فولکلور و بخش مذهبی اسطوره ای ایشان با ایران و مردمان ایران ریشه مشترک دارند.

مجموعۀ حاضر، حاصل همکاری پژوهشگران ایرانی در حوزۀ مطالعات قفقاز و پژوهشگران اوستیای شمالی است. این همکاری در قالب کنفرانس (میراث تاریخی ایران در اوستیا)بازتاب یافته است. مجموعۀ پیش روی، به سرپرستی دانشگاه علامه طباطبائی منتشر شده است و امید داریم قدم موثری در مسیر همکاری های علمی ایران و اوستیا باشد.