مجموعه قوانین و مقررات اصناف و اماکن عمومی

شهلا رضایی در کتاب مجموعه قوانین و مقررات اصناف و اماکن عمومی، به آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی و قوانین مرتبط به اصناف و اماکن عمومی پرداخته است.

در بخشی از کتاب مجموعه قوانین و مقررات اصناف و اماکن عمومی می‌خوانیم:
نظام صنفی: قواعد و مقرراتی است که امور مربوط به سازمان، ‌وظایف، ‌اختیارات، حدود و حقوق افراد و واحدهای صنفی را طبق این قانون تعیین ‌می‌کند.
فرد صنفی: هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیت‌های‌ صنفی ‌اعم از تولید، تبدیل، خرید، فروش، توزیع، خدمات و خدمات فنی سرمایه‌ گذاری کند و به‌ عنوان پیشه‌ور و صاحب حرفه و شغل آزاد، خواه به شخصه یا با مباشرت دیگران ‌محل کسبی دایر یا وسیله کسبی فراهم آورد و تمام یا قسمتی از کالا، محصول یا خدمات ‌خود را به‌ طور مستقیم یا غیر مستقیم و به‌ صورت کلی یا جزئی به مصرف‌ کننده عرضه ‌دارد، فرد صنفی شناخته می‌شود.
صنوفی که قانون خاص دارند، از شمول این قانون مستثنی هستند. قانون خاص قانونی است که بر اساس آن نحوه صدور مجوز فعالیت، تنظیم و تنسیق امور واحدهای ذی‌ربط، نظارت، بازرسی و رسیدگی به تخلفات افراد و واحدهای تحت پوشش آن به‌ صراحت در متن قانون مربوطه معین می‌شود.
واحد صنفی: هر واحد اقتصادی که فعالیت آن در محل ثابت یا وسیله‌ سیار باشد و توسط فرد یا افراد صنفی با اخذ پروانه کسب دایر شده باشد، واحد صنفی ‌شناخته می‌شود.
آئین‌نامه‌ اجرایی تعیین صنوف سیار موضوع این ماده ظرف سه ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون توسط اتاق اصناف ایران با همکاری دبیرخانه هیئت ‌عالی نظارت تهیه می‌شود و پس از تائید هیئت ‌عالی نظارت به ‌تصویب وزیر صنعت، معدن و تجارت می‌رسد.
فعالیت واحدهای صنفی سیار در محل ثابت با اخذ پروانه کسب برای ‌همان محل، بلامانع است. اماکنی که واجد شرایط لازم جهت استقرار چند واحد صنفی هستند، می‌توانند به ‌عنوان محل ثابت کسب، توسط یک یا چند فرد صنفی، پس از اخذ پروانه کسب از اتحادیه یا اتحادیه‌های ذی‌ربط، مورد استفاده قرار گیرند. آیین‌نامه اجرایی این تبصره به‌ وسیله دبیرخانه هیئت عالی نظارت با همکاری اتاق اصناف ایران و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تهیه می‌شود و ظرف سه ماه از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون به ‌تصویب وزیر صنعت، معدن و تجارت می‌رسد.