مبانی اقتدار و سامان سیاسی در ایران معاصر

نگارنده در این پژوهش، کوشیده تا تحولات سیاسی ایران در عصر حاضر را از زاویه‌ی دگرگونی در دلایل اطاعت داوطلبانه‌ی جامعه از حکومت،تحلیل کند. بر این اساس وی، مبانی اقتدار در ایران را از سه منظر سنتی، دینی، و معرفی قانونی از اواسط دوره‌ی قاجار به این سو ارزیابی می‌کند. او معتقد است: "در بخش اعظم برهه‌ی مورد بررسی، ترکیب‌های ناهمساز و ناهمگونی از عناصر و مولفه‌های سنتی، دینی و عرفی قانونی از سوی نظام حاکم، مبانی اقتدار تلقی شده است که هیچ‌ یک نتوانسته مرجعیت و سندیت لازم را برای قدرت سیاسی حاکم ایجاد کند، به گونه‌ای که به تحکیم اقتدار دولت و حکومت منجر شود". بخش آغازین کتاب به شرح مفاهیم وکلیاتی در باب اقتدار، نیز مبانی اقتدار و زندگی سیاسی اختصاص دارد. بخش‌های دیگر کتاب به تبیین و بررسی این مباحث مربوط می‌شود: جامعه‌ی سنتی و مفاهیم مدرن (مبانی اقتدار در دوره‌ی نخست حکومت قاجار)، به سوی مبانی عرفی قانونی اقتدار (مبانی اقتدار در دوره‌ی دوم حکومت قاجار)، فروپاشی اقتدار سنتی (دوره‌ی سوم حکومت قاجار یا پادشاهی احمدشاه) و برآمدن استبداد نو (دوران حکومت پهلوی).