لیلی و مجنون

لیلی و مجنون نام مجموعه شعری از نظامی گنجوی شاعر پرآوازه ایرانی است. این مجموعه سومین مثنوی از مجموعه مثنوی‌هایی است که به خمسه نظامی معروف هستند. بیشتر محققان اعتقاد دارند که بن‌مایه‌های پراکنده این داستان برگرفته از اشعار و افسانه‌های فولکلور در زبان عربی است که توسط نظامی ایرانی‌سازی شده است.

پس از او 38 شاعر فارسی زبان، 13 شاعر ترک، و 1 شاعر اردو به تقلید از نظامی، این داستان را به نظم آورده‌اند. مثنوی لیلی و مجنون شامل 4500 بیت است، که به سال 584 به نام شروانشاه ابوالمظفر اخستان سروده شده‌است در این مثنوی داستان پر سوز و گداز عشق مجنون (قیس عامری) از قبیله بنی عامر و لیلی دختر سعد به رشته نظم درآمده ‌که از داستانهای مشهور فولکلور عربی پیش از اسلام می‌باشد.

لیلی و مجنون، داستانی ایرانی است که حقیقت یا افسانه بودن آن جای بحث دارد. در ادبیات عرب، شعرهای زیادی در وصف لیلی و عشق سوزناک او وجود دارد که به مجنون یا قیس عامری نسبت می‌دهند، اما ظاهرا از شاعران مختلفی بوده است.