قانون مدیریت خدمات کشوری

شهلا رضایی در کتاب قانون مدیریت خدمات کشوری: به همراه‌ آیین‌نامه‌های اجرایی، به مجموعه آیین‌نامه‌ها و تصویب‌نامه‌های موجود در این زمینه اشاره می‌کند.

در بخشی از کتاب قانون مدیریت خدمات کشوری می‌خوانیم:
ماده 1- وزارتخانه: واحد سازمانی مشخصی است که تحقق یک یا چند هدف از اهداف دولت را بر عهده دارد و به‌ موجب قانون ایجاد شده یا می‌شود و توسط وزیر اداره می‌گردد.
ماده 2- موسسه دولتی: واحد سازمانی مشخصی است که به‌ موجب قانون ایجاد شده یا می‌شود و با داشتن استقلال حقوقی، بخشی از وظایف و اموری را که بر عهده یکی از قوای سه‌ گانه و سایر مراجع قانونی است انجام می‌دهد.
کلیه سازمان‌هایی که در قانون اساسی نام‌ برده شده است در حکم موسسه دولتی شناخته می‌شود.
ماده 3- موسسه یا نهاد عمومی غیردولتی: واحد سازمانی مشخصی است که دارای استقلال حقوقی است و با تصویب مجلس شورای اسلامی ایجاد شده یا می‌شود و بیش از پنجاه‌ درصد (50%) بودجه سالانه آن از محل منابع غیر دولتی تامین گردد و عهده‌‌دار وظایف ‌و خدماتی است که جنبه عمومی ‌دارد.
ماده 4- شرکت دولتی: بنگاه اقتصادی است که به‌ موجب قانون برای انجام قسمتی از تصدی‌های دولت به‌ موجب سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم (44) قانون اساسی، ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری جزء وظایف دولت محسوب می‌گردد، ایجاد و بیش از پنجاه‌ درصد (50%) سرمایه و سهام آن متعلق به دولت است. هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه‌‌گذاری وزارتخانه‌ها، موسسات دولتی و شرکت‌های دولتی منفردا یا مشترکا ایجاد شده مادام که بیش از پنجاه‌ درصد (50%) سهام آن‌ها منفردا یا مشترکا متعلق به واحدهای سازمانی فوق‌ الذکر باشد شرکت دولتی است.