فرهنگنامه حقوق بشر اسلامی (جلد اول: مبانی حقوق بشر در اسلام)

«فرهنگ‌نامه حقوق بشر اسلامی» یک مجموعه یازده جلدی نوشته دکتر عباس خواجه پیری، استاد دانشگاه و وکیل دادگستری است که جلد اول این اثر به «مبانی حقوق بشر در اسلام» می‌پردازد.
موضوعیت یافتن حقوق بشر، به لحاظ فطری بودن آن، قدمتی معادل عمر بشر در جهان خاکی دارد و از آن زمان که انسان بر این کره خاکی استقرار یافت، مقولهٔ حقوق بشر نیز متولد گردید و با تعدد و تکثر انسانها و جوامع بشر، رشد و توسعه پیدا کرد و همواره منشاء مبارزات و نهضت های حق طلبانه و آزادی خواهانه گردید و بعنوان آرمان جاویدان بشر باقی ماند.
در این جلد درباره شرایط زمانی ظهور اسلام و اصول حقوق بشر اسلامی خواهیدخواند.
دربخش «حقوق زن در اسلام» می‌خوانید:
اسلام تئوری «وجود زن به عنوان عنصر گناه و شیطان کوچک» و نظریه «عدم امکان وصول زنان به مقام قرب الهی و مقامات روحی و معنوی» را رد کرد. قرآن در کنار هر مرد بزرگ و متعالی، از یک زن بزرگ و با عفت یاد کرد، و از همسران آدم و ابراهیم و مادران موسی و عیسی در نهایت تجلیل یاد نمود، و اگرهمسران نوح و لوط رابه عنوان زنان ناشایست معرفی می‌کند، از زن فرعون به عنوان زن بزرگی که گرفتار مرد پلیدی گردیده بود، نام می‌برد و حتی در بیان داستان‌های تاریخی توازن را نیز حفظ می‌کند و قهرمانان تاریخ را فقط منحصر به مردان نمی‌کند.
آن‌چه از دیدگاه اسلام در خصوص موقعیت و حقوق زن و مرد واجد اهمیت می‌باشد آن است که زن و مرد هر دو انسانند و از حقوق انسانی متساوی بهره‌مندند. کلمه «تساوی حقوق» که در غرب رایج و مصطلح است، یک مارک تقلبی است که غربی‌ها بر ره آورد خود چسبانیده‌اند. در دنیای غرب سعی می‌شود که میان زن ومرد از لحاظ قوانین و مقررات و حقوق و وظایف وضع مشابهی بوجودآورند و تفاوت‌های غریزی و طبیعی زن و مرد را نادیده بگیرند و تفاوت میان نظر اسلام و سیستم‌های غربی در همین‌جاست.