طاعون

طاعون بی تردید آغازگر داستان های اپیدمیک یا داستان های مصیبت فراگیر است، مصیبت به شکلی مسری در جامعه پخش می شود و دامن همه گان را می گیرد.نمایش نامه کردگدن رمان کوری و آثاری از این دست بی شک وامدار طاعون، شاهکار ماندنی آلبرکامو فیلسوف و نویسنده نامدار فرانسوی هستند.
طاعون داستان سراسر رنج آدمی در چرخه بی انتهای سامسار است. اگر بیگانه رویکردید هستی گرایانه و فردی به جامعه دارد طاعون، اگزیستانسیالیسم و درد بودن را از زاویه ای اجتماعی و گروهی می بیند.