صد و هشتاد پرسش و پاسخ برگرفته از تفسیر نمونه

معرفی کوتاه:
سوال همیشه کلید گنجینه علوم و دانشهاى بشرى بوده است.
افراد و ملتهایى که کمتر سوال مى کنند سهم کمترى از این گنجینه بزرگ دارند. اساسا سوال کردن و پاسخ شنیدن حق هر انسانى است و کسى را نمى توان از این حق منطقى محروم کرد. قرآن مجید به طور مکرر بر این مطلب تاکید نهاده که از اهل علم و دانش سوال کنید آنچه را نمى دانید فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لاتعلمون. گستردگى این دستور قرآنى نشان مى دهد که اسلام هیچ حد و مرزى را براى سوال کردن به رسمیت نمى شناسد و به مسلمانان و حتى غیر مسلمانان (چون روى سخن در آیه به غیر مسلمانان است هر چند مفهوم آن عام است) اجازه مى دهد هر گونه سوالى را در هر امرى از مسائل مختلف عقیدتى، اجتماعى، اخلاقى، سیاسى و غیر آنها دارند با آگاهان مطرح کنند. بدیهى است طرح سوالات انحرافى به منظور تخریب اعتقادات وافکار سازنده یا ایجاد تشویش و تزلزل در افکار عمومى، یا جدال و مراء ولجاجت و تعصب از این قاعده مستثنى است، چرا که اینها در واقع سوال نیست، برنامه هاى مخرب غیر انسانى است در لباس سوال. به هر حال از آنجا که قرآن مجید یک دائره المعارف بزرگ پیرامون معارف الهى و مسائل انسانى است در جاى جاى آن به تناسب آیات مختلف سوالاتى مطرح است که بسیارى از آنها در کتب مفسران پیشین چون محل ابتلائ نبوده، بى جواب مانده است. با اینکه علماء بزرگ شیعه، در طول تاریخ، تفسیرهاى متعددى بر قرآن مجید نگاشته اند و تعدادى از آنها همواره مورد استفاده علماء و حوزه هاى علمیه و قرآن دوستان بوده است، اما جاى تفسیرى که مزایاى تفسیر نمونه را داشته باشد، آن هم به زبان فارسى خالى بود به خصوص در این زمان که توجه به فهم قرآن براى همه طبقات روز افزون است. حضرت آیه الله العظمى مکارم شیرازى با همکارى چند نفر از فضلاء به این نیاز مهم پاسخ داده و با تالیف این تفسیر گرانقدر خدمتى شایان به قرآن مجید انجام دادند.