شیوه ای نو در آموزش عروض و قافیه

عروض، علم تعیین کننده و محک زدن آهنگ و موسیقی و هارمونی کلام منظوم، یعنی شعر است. با عروض می توان توازن موجود بین مصراع ها و بیت های یک مجموعه از شعر یا نظم اعم از قصیده، مثنوی، غزل یا هر نوع سخن منظوم را سنجیده، به درستی و تناسب یا نادرستی و بی تناسبی آن پی برد. برای این کار، ریزه کاری ها و دقت هایی وجود دارد که علم عروض آن ها را به ما می آموزد.یاددهی و یاددگیری این نکته ها با طبع و فطرت آدمی سازگار و در نتیجه لذت بخش است...