شماره 222-223

عرصه سخن، بس تنگ است!
عرصه ى معنى فراخ است!
از سخن، پیش ترآ! تا فراخى بینى و عرصه بینى! (شمس تبریزى)
همه ما معتقدیم مرگ نابودکننده حیات و پایان زندگى دنیایى است. همه اقوام جهان به این پدیده با صور تهاى گوناگون رویاروى شده اند. باورها، اشعار و... درباره مرگ در هر فرهنگ و کشورى، نماد توجه و جایگاه مرگ در آن حوزه است. از دیرباز تاکنون ایرانى ها به مردگان خود احترام مى گذارند و معتقدند که ارواح درگذشته ها منتظر خیرات و دعاهاى آنانند. به همین دلیل روزهاى پنجشنبه (عصر) براى زیارت و دیدار اهل قبور مى روند و با روش نکردن شمع و چراغ، آبپاشى کردن قبر و جاروکردن خاک و خاشاک روى قبر، دسته گل تازه اى بر روى آرامگاه مى گذارند، دعا مى خوانند و با مرده خود حرف مى زنند و در غم او اشک مى ریزند.