شعر انقلاب و ادبیات پایداری

شعر انقلاب، شعر کسانی است که در متن حادثه می‌ایستند و در تاریکی، نور را و در اندوه گرفتۀ دره‌ها، رهایی شاد قله‌ها را فریاد می‌زنند؛ کسانی که ویران می‌کنند تا بسازند؛ می‌کشند تا حیات را معنا کنند تا صلح انسانی، مبنایی استوار یابد.
ادب مقاومت، ادب ایستادگی مردان است؛ ادب ایستادن در برابر نامردمانی که انسانیت را نمی‌دانند؛ خدا را نمی‌فهمند و مرزها و حدود را نمی‌شناسند؛ ادب کسانی است که عزت و مردانگی را در برابر هجوم نامردمان فریاد می‌زنند. شعر انقلاب و ادب مقاومت، سرود نجابت انسان است در همهمۀ گستاخ شیاطین.