شروط غیر معتبر و آثار حقوقی آن در کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان

در آغاز کتاب, درباره مفهوم شرط در معاهدات و مقایسه آن با اعلامیه تفسیری و نیز فلسفه شرط, توضیحاتی داده می شود. آن گاه رژیم حقوقی شرط و تطبیق آن بر کنوانسیون رفع تبعیض بررسی می شود که در ضمن آن, موضوعاتی همچون معیار کلی اعتبار شرط, امکان شرط برکنوانسیون رفع تبیض, شروط غیر معتبر و مرجع تشخیص و سپس آثار حقوقی شروط غیر معتبر کنوانسیون تحلیل می گردد. در پایان کتاب شروط غیر معتبر و آثار حقوقی آن در کنوانسیون ذکر شده, همچنین متن کنوانسیون و موادی از کنوانسیون وین (1969) به طبع رسیده است. گفتنی است: 'در نظام حقوقی حاکم بر معاهدات بین المللی, شرط یا تحفظ و یا تهدید تعهد, از حدود پایان قرن نوزدهم, با ظهور وفور معاهدات چند جانبه فراگیر, به کار گرفته شده است. نخستین بار فرانسه به هنگام امضای سند عمومی کنفرانس بروکسل راجع به الغای برده داری, در دوم جولای 1890 شرطی را وارد کرد که به موجب آن, حق بازرسی کشتی ها را استثنا می کرد, آن گاه در کنفرانس های صلح لاهه (1899 و 1907) رویه شرط گذاری, به طور عام پذیرفته شد.