سیاست کیفری ایران در قبال پسماندها

یکی از موثرترین و بنیادی ترین عناصر حیات محیط زیست است که نقش فناناپذیری در ادامه حیات و شکوفایی بشر داشته است به طوریکه یکی از مسلم ترین حقوق بشری که امروزه به عنوان حق حیات آدمی از آن نام برده می شود وابسته و مرتبط به آن می باشد. محیط زیست در تعامل خود با حیات جهان آفرینش نقش اساسی و به سزایی در تداوم حیات در اعصار مختلف تاریخ داشته به گونه ای که نسل های متعدد جانداران و حتی موجودات بی جان در اثر تحولات و دگرگونی های طبیعت منقرض شده اند و یا اینکه در حال انقراض هستند.
یکی از معظلات جدید زیست محیطی که گریبانگیر دولت ها و کشورهای جهان شده است مساله پسماندها و زباله ها است. آلودگی ناشی از پسماندها در برگیرنده اشکال گوناگونی از آلاینده ها است که هر یک به گونه ای می تواند خطرات قابل ملاحظه ای را برای محیط زیست طبیعی و انسانی و به عبارت دیگر برای اجزای جاندار، غیر جاندار و اکوسیستم فراهم آورند. صاحبان صنایع برای دفع مواد زاید و پسماندها بدون توجه به محیط زیست اقدام به دفع یا رهاسازی آنها به طبیعت یا محیط زیست می کنند.
واقعیت آن است که سیاست کیفری در کشورمان در جهت مثبت حرکت می نماید و هرچقدر قوی و متناسب باشد به تنهایی قادر به مبارزه و رفع مسایل و بحران های زیست محیطی نیست.