ساختار محله ای و ترس از بزه دیدگی

میلاد میوه یان در کتاب ساختار محله‌ای و ترس از بزه‌دیدگی، به بررسی پژوهشی علمی در زمینه‌ی تاثیر ساختار محله‌ای در بزه‌دیدگی و قربانی شدن افراد پرداخته است.
امروزه ترس از بزه‌دیدگی به عنوان یک مشکل بسیار مهم اجتماعی توسط جامعه پذیرفته شده است. جامعه‌ی بی‌جرم امکان ناپذیر است. پس همواره میزانی ترس از بزه‌دیدگی در جامعه وجود دارد. لذا مطالعات آسیب‌شناسی اجتماعی در زمینه‌ی جرم به سمت ترس از بزه‌دیدگی کشیده شده‌اند.
ترس آشکارترین واکنش اجتماعی به جرم است که عواقب آن در جامعه و تعاملات اجتماعی بسیار شایع و شدید می‌باشد و در مقایسه با آسیب‌هایی که به طور مستقیم از جرائم ایجاد می‌شوند، با پیچیدگی بسیار کمتری قابل پیگیری و مطالعه است. ترس از بزه‌دیدگی یا قربانی‌ شدن از جمله مقولاتی است‌ که‌ در‌ مباحث مربوط به جرم و شهر مورد توجه مکاتب و صاحب‌نظران مختلف قرار گرفته است.
از آن‌جا که شهرستان‌های کشور به لحاظ آمار جرم و بزه‌دیدگی از شهرهای جرم خیز محسوب می‌شوند، ساختار محله‌ای می‌تواند تاثیر فراوانی در قربانی شدن و ترس از بزه‌دیدگی افراد داشته باشد. کتاب ساختار محله‌ای و ترس از بزه‌دیدگی، با بررسی نتایج به عمل آمده از آمار و تحقیقات علمی، پیوند محله‌ای و ترس از بزه‌دیدگی را به خوبی نشان داده است.

در بخشی از کتاب ساختار محله‌ای و ترس از بزه دیدگی درباره‌ی مفهوم شخص آسیب‌پذیر می‌خوانیم:
واقعیت این است که ارائه تعریف دقیق از اصطلاح «آسیب‌پذیری» کار آسانی نخواهد بود. به نظر می‌رسد علت این امر ناشی از ابهام و پیچیدگی در گستره و ماهیت آسیب‌پذیری، معلوم نبودن مرز تشخیص و تفکیک میان افراد آسیب‌پذیر با دیگران و نیز عدم ارائه‌ی یک معیار دقیق از سوی اندیشمندان و ارائه‌ی مدل‌های گوناگون از سوی آنان جهت درک آسیب‌پذیری و چرایی آن است. اما صرف نظر از عام بودن مفهوم «آسیب‌پذیری»، به نظر می‌رسد بهترین مدلی را که بتوان بر اساس آن به درک آسان‌تری از مفهوم آن نائل آمد، مدل «متغیرهای فردی - موقعیتی» است. باید گفت که هر کدام از متغیرهای فردی یا موقعیتی متنوع‌اند و دایره شمولشان گسترده است. اما جهت رفع این مشکل و تمایز میان آسیب‌پذیری در مفهوم عام با خاصش، منظور ما از متغیرهای فردی یا موقعیتی در آسیب پذیری به مفهوم خاص، شامل آن دسته از متغیرهای اعم از فردی یا موقعیتی است که باعث جلب توجه دیگران/ مجرمین شود.