روان شناسی اسلامی : علم النفس از منظر فلاسفه مسلمان

روان‌شناسی اسلامی، یعنی عملی ساختن کلام نقلی و کلام عقلی اسلام بصورت روزمره و مفید با روش‌های کاربردی روانشناسی روز و یعنی تبدیل واژگان آسمانی قرآن به معرفت می‌باشد.
موضوع روان‌شناسی اسلامی فراتر از بعد ظاهری و فیزیولوژیکی، بعد باطنی و پنهانی رفتار انسان است. یعنی رفتار انسان با عنایت به اسباب ظاهری و باطنی آن.
از جمله هدف‌های روان‌شناسی را می‌توان تامین نیازمندی‌ها در موجود زنده از قبیل ایجاد نشاط و حالتی برای فعالیت و در نتیجه انجام اعمال و رفتار‌ها و برآوردن نیاز‌های اساسی و ضروری زندگی و ادامه آن به‌طور کلی هماهنگ کردن انسان‌ها با محیط زندگی دانست.
برخی از اصول موضوعه روان‌شناسی اسلامی که در کتاب‌های علم النفس الاسلامی و روان‌شناسی اسلامی بیان شده است «بحث از طبیعت انسان، هدف‌مندی و انگیزه و علاقه و بحث از نفس و ماهیت آن، احوال نفس و حالات و عوامل فساد و صلاح نفس، علاقه نفس به جسم، روح و قلب، بحث از افکار و وسوسه، و درباره امید به زندگی و مسایل زندگی دنیا و سپس آخرت» و موضوع «شهوت، فطرت، تضادهای موجود بین آن‌ها، عوامل تقویت‌کننده و تضعیف‌کننده هر کدام، مکانیسم بروز اختلال‌های روانی واکنشی و غیر واکنشی، معیارهای بیماری و سلامت روانی، ارائه‌ی سبک و روش زندگی» از اصول موضوعه روان‌شناسی اسلامی می‌باشد.
همان‌طور که روان‌شناسی نوین علم به معنای اخص (تجربه و آزمایش) است، روان‌شناسی اسلامی هم علم به معنای اعم (هم با تجربه و آزمایش و هم امور غیر تجربی) است و اصول موضوعه آن نیز مانند سایر مکاتب علمی و وابسته به روش‌های علمی است. بنابراین با تلاش و کوشش روان‌شناسان مسلمان می‌توان فراتر از روان‌شناسی نوین به علم روان‌شناسی پرداخت.