رساله در عرفان

هر که اراده نماید که مشغول گردد به ذکر خفی باید غسل نماید و توبه کند از جمیع گناهان و بشوید جامه های خودرا، پاکیزه [شده] و بنشیند در خلوت مربع روی به قبله و دو دست خود را بر زانوی خود گذارد دست راست را بر زانوی راست و چپ را بر زانوی چپ و در حالیکه پوشیده باشد هردو چشم خود را و شروع نماید به ذکر با تعظیم ذکر مذکور و بقوت دل بحیثیتی که بیرون آید کلمه «لا اله الا الله» از زیر ناف و قوت آن بر دل رسد به مرتبه که تاثیر آن به همه اعضاء برسد و آهسته باشد صوت او و بنا بر احادیث سابقه اصلا صوت نداشته باشد بهتر خواهد بود.
در حالتیکه تفکر نماید معنای او را در دل خود تا احاطه کند همه اعضای او را و فرو رود در اعضاء. پس اگر خیالی سوای خدا در دل آید، نفی نماید او را و دور کند به کلمه طیبه «لا اله الاالله» و فارغ سازد دل خود را از جمیع خیالات فاسده نفسانی و مشغول گردد به مشاهدات روحانی و اقسام ذکر بسیار است.