راهبردهای سیاسی امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) در آماده سازی جامعه اسلامی برای ورود به عصر غیبت

اندیشه مهدویت و اعتقاد به ظهور منجی از زمان رسول اکرم مورد توجه بوده، به‌گونه‌ای که جامعه صدر اسلام کاملا با آن آشنا بوده است، شاهد این امر، روایاتی است که در آنها به موضوع مهدویت و مسائل پیرامون آن پرداخته شده است، بعد از پیامبر جامعه اسلامی به دو عصر حضور و غیبت امام معصوم تقسیم می‌شود: در عصر حضور، امامان معصوم در جامعه حضور داشته و مردم سوالات و شبهات خود را از محضر امام می‌پرسیدند و مشکلات را با رجوع مستقیم به امام برطرف می‌کردند.در این بین دو امام بزرگوار شیعه (امام باقر و امام صادق) در طول 53 سال امامت،با بیان راهبردهای سیاسی، فکری و عملی برای عصر غیبت، در صدد بودند تا جامعه اسلامی را برای ورود به آن دوران آماده نمایند. با توجه به فرا رسیدن عصر غیبت از جمله مسائل اساسی این است که معصومین، به‌ویژه دو امام بزرگوار امام باقر و امام صادق، چه راهبردهایی در آماده‌سازی جامعه اسلامی برای آن دوران ارائه نموده‌اند؟ این تحقیق براساس چارچوب و الگوی راهبردی (سوات _ swot) راهبردهای سیاسی ارائه شده توسط امام باقر و امام صادق را در آماده‌سازی جامعه اسلامی برای ورود عصر غیبت بررسی نموده است. در ابتدا شرایط و ویژگی‌های جامعه اسلامی عصر امام باقر و امام صادق مورد بررسی قرار گرفته است.
درباره کتاب:
تحقیق بر اساس الگوی SWOT و با مطالعه تاریخی با محوریت و رویکرد سیاسی عصر دو امام بزرگوار، قوت‌ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدید‌ها استخراج شده و طبق تجزیه و تحلیل آنها، راهبردهای مورد نظر برای شیعیان ارائه شده است.
با تلفیق الگوی راهبردی ضعف فرصت (WO) راهبرد زنده نگه داشتن عاشورا و دعا ارائه شده است، با تلفیق الگوی راهبردی قوت فرصت(SO) راهبرد حکومت غیر معصوم (ولایت فقیه) و تولی ارائه شده است، با تلفیق الگوی راهبردی ضعف تهدید (wt) راهبرد: تقیه، مدارای مصلحتی، انتظار فرج و صبر در عصر غیبت ارائه شده است، و همچنین با تلفیق الگوی راهبردی قوت تهدید(st)، راهبرد سازمان وکالت و تبری در آماده‌سازی شیعیان برای عصر غیبت از کلام صادقین(ع) ارائه شده است.
در قسمتی از مقدمه این کتاب آمده است:
اما در عصر غیبت به دلیل اینکه مردم از حضور امام در بین امت محروم بودند و مستقیما نمی‌توانستند جهت رفع مشکلات به محضر امام برسند، و از طرفی در بسیاری از روایات به‌طور مشخص به نام امام عصر به‌عنوان منجی اشاره شده و به‌طور مشخصی به عصر غیبت نیز پرداخته شده است، اعتقاد و آگاهی مردم به این امر، موجب شده تا برخی از کج اندیشان برای رسیدن به مقاصد دنیوی خویش، ادعاهایی را با نام امام مهدی (ع) مطرح، و مردم را به خود دعوت کرده و آنها را به انحراف می‌کشاندند، که در تاریخ موارد بسیاری را می‌توان نام برد.
لذا ائمه به منظور جلوگیری از ایجاد انحراف مردم در جامعه اسلامی، همواره در صدد بودند تا اندیشه مهدویت و مسائل عصر غیبت را به نحو صحیح برای همگان تبیین نمایند، و از ورود انحرافات نیز جلوگیری کرده و در جاهایی نیز به مقابله با آن بپردازند، در این بین دو امام بزرگوار شیعه (امام باقر و امام صادق) در طول 53 سال امامت، تلاش‌های فراوانی در این زمینه داشته و با بیان راهبردهای سیاسی، فکری و عملی برای عصر غیبت، در صدد بودند تا جامعه اسلامی را برای ورود به آن دوران آماده نمایند."