راز گل سرخ؛ تفسیر دعای جوشن کبیر

کتاب راز گل سرخ نوشته سید علی نجفی است. او عارفی بود از تبار عشق و چون عاشق بود وقتی سخن می‌گفت، مدام از جمال و جلال معشوق ازلی یاد می‌ کرد. این کتاب تفسیر دعای جوشن کبیر است این دعا را جبرئیل در یکی از جنگ‌ های پیامبر برای ایشان از آسمان آورد چون پیامبر در جنگ زخمی شده بود این دعا همچون زرهی بزرگ و قوی از ایشان دفاع می‌ کرد. مسلمانان بعد از آن واقعه این دعا را در شب قدر می‌ خوانند.
بخشی از کتاب:
در این دنیا بدن های آن ها دائما ذکر خدا می گویند. منتهی آن ها به قدری چرخشان سریع است و لنگ نمی زنند که چیزی
اصلا تشخیص داده نمی شود جز با درک خیلی حساس، به امام گفتند چرا خداوند تبارک و تعالی ارواح را با آن قدرت و قوت و قربشان به خدا که ثمره اش آن قوت و وسعت و بهجت بود، گرفتار ابدان کرد؟ امام فرمود یکی از دلایلش این است که اگر این کار را نمی کرد کثیری حالی شان نمی شد که این هایی که شما دارید مال خودتان نیست. اینقدر سریع و بی فاصله به آنها داده می شود که این ها خیال می کردند مال خودشان است و «یدع ربوبیه » ادعای ربوبیت می کردند و می گفتند ما اصلا نیازمند نیستیم.