رابطه قدرت و عدالت در فقه سیاسی

در معنای لغوی قدرت، می‌توان برحسب آن‌چه در فرهنگ لغت آمده، به معانی زیر اشاره کرد:
قدرت یعنی «توانستن، توانایی داشتن، توانایی، نیرو، توانایی انجام کاری یا ترک آن».
قدرت در جای دیگر چنین معنا شده است: «صفتی است که تاثیر آن بر وفق اراده باشد؛ مبدا قریبی است که افعال مختلف از آن صادر شود و مبدا عبارت است از فاعل موثر و قریب، یعنی بدون واسطه؛ قوه‌ای که مستجمع شرائط تاثیر باشد و مرادف است با استطاعت». هم‌چنین قدرت به معنای سلطه و نفوذ، تحمیل اراده ...